آصف درانی، نماینده ویژه پاکستان برای افغانستان، در واقع یک لابی‌گر جدید برای پاکستان در منطقه است که از نام افغانستان استفاده می‌جوید. وی در اظهارات رسانه‌ای خود گفته است که جهانیان پس از بحران غزه و اوکراین، افغانستان را فراموش کرده‌اند که این کار به تاوان پاکستان تمام خواهد شد.
از اظهارات درانی مشخص می‌شود که پاکستان پس از شکست ایالات متحده امریکا در افغانستان، برای احیای اقتصاد فلج خود در به‌دست آوردن قرارداد جدید از ایالات متحده آمریکا برای شر اندازی در افغانستان کاملا با شکست مواجه شده است و به‌همین میل‌های قلبی شان از دهان بیرون می‌شود و در قالب بیانیه‌های رسانه‌ای شکل گرفته است.
این در حالی‌ست که ملت پاکستان نیز در کنار تمام دنیا می‌داند که علاوه بر نابسامانی‌های امنیتی در درون پاکستان، این کشور مسئول نابسامانی‌های امنیتی در منطقه نیز می‌باشد اما تقصیر شکست خوردن خود در تامین امنیت را به گردن افغانستان می‌اندازد.
استبلیشمنت پاکستان به جای حفاظت از امنیت خود، به داعشی‌های خوارج پناهگاه‌های امن فراهم می‌کند و به آنها آموزش‌های استخباراتی کامل می‌دهد تا امنیت افغانستان را مختل کنند و بر اساس به‌دست آوردن خیر خود در شر دیگران، برای تضعیف افغانستان در منطقه از غرب قرارداد بگیرد.
درانی ادعای بی‌اساس دیگری را نیز مطرح کرده است که اگر پاکستان مرزهای خود را با افغانستان باز کند تعداد زیادی از افغان‌ها به پاکستان خواهند آمد در حالی‌که امروز پاکستان با چنین وضعیتی مواجه است که مردم عادی آن به دلیل بی‌ارزش شدن واحد پولی، ناامنی و نبود فرصت‌های شغلی خواب‌های رفتن به کشورهای خارجی را می‌بینند.
مردم پاکستان به توسعه بنگلادش که در سال ۱۹۷۱ از پاکستان استقلال یافت، با چشمان حسرت می‌نگرند. افزایش ارزش افغانی در برابر کلدار پاکستانی سبب طعنه‌های بی‌شمار مردم پاکستان به مقامات این کشور شده است.
درانی در اظهارات خود چشم بر نقض حقوق بشر در پاکستان بسته است اما افغانستان را به نقض حقوق بشر متهم کرده است؛ در حالی‌که افغانستان در بخش تامین حقوق بشر در سطح جهان ردیف اول را از خود کرده است اما پاکستان از ادعاهای عقب‌مانده و بیهوده ایالات متحده احساس لذت کرده است تا وضعیت افغانستان را بد جلوه دهد و خود را واجد شرایط قرارداد جدید آمریکا قرار دهد اما این کار خیال است و محال است و جنون!.
