وابسته‌سازی کشورهای اسلامی به کمک‌های خارجی
در چند دهه گذشته، کشورهای اسلامی، همواره شاهد جنگ‌ها و بحران‌های پی‌درپی‌ای بوده‌اند؛ جنگ‌های ویرانگری‌که نه‌تنها امنیت و ثبات آن‌ها را از میان برد، بلکه زمینه را برای وابسته‌سازی اقتصادی، نظامی و سیاسی آنان به کشورهای غربی فراهم کرده است.
در این میان، نقش گروهک خوارج داعش بیش از هر گروه دیگری، برجسته و خطرناک بوده است؛ گروهی که ظاهراً از میان امت اسلامی به پا خواست، اما در عمل، همانند سلاحی در اختیار غرب، آتش جنگ و ویرانی را در کشورهای اسلامی شعله‌ور ساخت.
با ظهور داعش در عراق و سوریه و دیگر کشورها و گسترش جنایات بی‌سابقه‌ای که این گروه مرتکب شد، بسیاری از زیرساخت‌های حیاتی کشورهای اسلامی نابود گردید.
در این مدت از ذخیره‌گاهای برق و تأسیسات آبرسانی گرفته تا شفاخانه‌ها، مکاتب، مساجد، اماکن تاریخی و دیگر زیرساخت‌های مهم و اساسی بلاد اسلامی، همه‌چیز هدف قرار گرفتند.
این تخریب سازمان‌یافته، کشورهای اسلامی را به نقطه‌ای رساند که دیگر نتوانند روی پای خود بایستند و در نتیجه ناچار به درخواست کمک از کشورهای غربی و سازمان‌های بین‌المللی شوند؛ کمک‌هایی که همواره با شروط و محدودیت‌هایی همراه بود.
این ویرانی‌ها نه‌تنها از نظر فزیکی، بلکه از نظر روانی نیز ملت‌ها را فلج ساخت؛ مردمی که زمانی خواهان استقلال، عدالت و حاکمیت اسلامی بودند، اکنون برای زنده‌ماندن، به کمک‌های غذایی، صحی و مالی غرب وابسته شدیدی پیدا نمودند.
کشورهای اسلامی برای بازسازی شهرهای‌شان نیازمند قرض‌های کلان از نهادهایی چون صندوق بین‌المللی پول (IMF) و بانک جهانی شدند، نهادهایی که غالباً با سیاست‌های استعماری و شروط سخت‌گیرانه همراه‌اند.
وابسته‌گی به کشورهای غربی، تبعات خطرناکی برای جهان اسلام در پی داشت؛ بگونه‌ای که تمام کمک‌های دشمنان اسلام، اگرچه در ظاهر رنگ و بوی انسان‌دوستی داشت، در واقع اما وسیله‌ای برای نفوذ سیاسی، تحمیل فرهنگ بیگانه و سلب استقلال تصمیم‌گیری از دولت‌های اسلامی بود.
بدون شک این کمک‌ها نه‌تنها مشکلات جامعه اسلامی را حل نکرد، بلکه ملت‌های مسلمان را بیشتر به چرخه وابسته‌گی، فقر ساختاری، و بحران‌های دوام‌دار کشاند؛ از همین‌رو در ادامه این یاداشت به چند نمونه از تبعات منفی وابستگی کشورهای اسلامی به قدرت‌های غربی اشاره خواهیم نمود:
• از دست دادن استقلال سیاسی: دولت‌هایی که به کمک‌های خارجی وابسته‌اند، مجبورند در سیاست‌گذاری‌های داخلی و خارجی، منافع قدرت‌های غربی را در نظر گرفته و جز در راستای تامین منافع آن‌ها قدم بر ندارند.
• تضعیف باورهای دینی و فرهنگی: بعد از وابستگی کشورهای اسلامی به قدرت‌های خارجی، دروازه‌های نفوذ فکری و فرهنگی غرب باز شده و ارزش‌های اسلامی در معرض تحریف و فراموشی قرار می‌گیرد.
• گسترش فساد و نظام‌های دست‌نشانده: حاکمیت‌های وابسته، به‌جای تکیه بر اراده ملت، به اجرای دستورات بیگانگان رو آورده و همین مسئله، زمینه‌ساز گسترش فساد اداری و اجتماعی می‌گردد.
• نابودی روحیه استقلال‌طلبی: نسل جوان به‌جای تلاش برای خودکفایی، به مصرف‌کننده‌ای وابسته تبدیل شده و همیشه در فکر تقلید از غرب و فرهنگ پوسیده‌شان است.
در نتیجه باید گفت که گروهک خوارج داعش، نه نماینده اسلام، بلکه پروژه‌ای برای تضعیف جهان اسلام‌اند؛ جبهه‌ی باطلی‌که با تخریب زیرساخت‌ها و تخریب بلاد اسلامی با افروختن جنگ‌های داخلی، کوشید تا همچون سلاحی در خدمت غرب، زمینه را برای دخالت بیشتر آن‌ها فراهم نمودند.
