فلسطین نازنین  / بخش هشتم

عزیز الدین مصنف

خروج انگلستان و احیای قدرت یهود:

زمانی که انگلیس از فلسطین خارج شد، اسرائیل تشکیل دولت جدید را اعلام کرد، در این زمان سازمان ملل برای جلوگیری از جنگ جلسه‌ای تشکیل داد و در قطعنامه توافق نمود که صحرای نقب را یهود بگیرند و جلیل متعلق به اعراب خواهد بود، سازمان ملل همراه با این تصمیم کنت برناد وت را به فلسطین فرستاد، اعراب از پذیرفتن تصمیم مذکور انکار نمودند، برنادوت خطاب به یهودیان گفت؛ که اگر اعراب صحرای نقب را به یهودیان ندهند، یهود باید جلیل را بگیرند و از نقب بگذرند، وقتی یهود این پیشنهاد را شنیدند، برنارد توسط رهبر آشرنیان (گروه مبارز یهودی) بالفور کشته شد؛ در حالی که برنارد را نماینده سازمان ملل کشته بود اما وقتی همين نماينده به نیویورک رفت، به گرمی از او استقبال شد زیرا یهود برای سازمان ملل مهم بودند نه یکی از اعضای خودش.

چیز شگفت‌آور این بود که وقتی آمریکا در مورد تجزیه فلسطین صحبت می‌کرد، اگر از سوی هر مقامی رد می‌شد، بلافاصله کشته می‌شد، جیمس فرستال، عضو شورای نظامی آمریکا با این تصمیم اظهار مخالفت نمود بالفور از وظیفه‌اش سبک‌دوش شد تا اینکه به طور مرموزی توسط یهودیان کشته شد. (في جهة ما جنوب السويس، دوجلاس ريد).

پس از جنگ، اسرائیل ۲۰۲ قریه را تغییر داد؛ ۲۰۰ باب مسجد را ویران کردند و حتی سنگ قبرها را نیز فروختند. (اضطهاد العرب جامعة الدول العربیه، طبع القاهرة: 1955م)

شایان ذکر است، کشورهایی که به طور رسمی اسرائیل را به رسمیت شناختند روسیه، انگلستان و ایالات متحده بودند.

علوبة، نویسنده کتاب “فلسطین و الضمیر الانسانی” می‌نویسد: اتحاد جماهیر شوروی و آمریکا بر سر چیزی جز به رسمیت شناختن اسرائیل توافق نکرده‌اند.

اگر کسی بپرسد پیشرفت یهود در چیست!؟

پاسخ:

• منافع مشترک ایالات متحده و انگلستان؛

• غفلت مسلمانان؛

• تلاش یهودیان برای خود.

آغاز صهیونیسم؛ امید کفار بین‌المللی در شکار فلسطین:

در پایان قرن نوزدهم اروپا از رذایل یهود به ستوه‌ و شکوه آمده بود و همچنین روسیه در پی محو نمودن یهودیانی که در برخی از مناطق روسیه زندگی می‌کردند، بود، روسیه برای محو نمودن آن‌ها نیازمند بهانه بود زیرا یهود همواره تلاش می‌نمودند که سایر ملت‌ها را تحت کنترول خود درآورند، یهود به دنبال حکومتی برای حاکمیت نظریات خود بودند، همان بود که شرق و غرب از نقشه‌های شیطانی یهود به تنگ آمد، در قرن نوزدهم دولت‌های اروپایی تلاش‌هایی را برای به حاشیه راندن یهودیان آغاز کردند، در آن زمان، یک نویسنده یهودی اتریشی به نام هرتسل کتابی تحت عنوان “کشور یهودی” در سال ۱۸۹۶ نوشت، او در این کتاب درخواست کرده بود که یک کشور جداگانه‌ای برای یهود ایجاد شود، درخواست هرتسل بعداً به ایدئولوژی صهیونیستی تبدیل شد.

ادامه دارد …

عبدالله مسلم
Exit mobile version