طاهر احرار
اعتراض ششم:
(وَلْتَکُن مِّنْکُم امَّةٌ یَدْعُوْنَ الَى الْخَیْرِ وَ یَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَ یَنْهَونَ عَنِ الْمُنْکَر) خداوند می‌فرماید: باید گروهی از شما باشد که مردم را به سوی خیر دعوت دهد، امر به‌معروف و نهی از منکر کند و آنان رستگار اند.
خداوند در آیه فوق تنها کسانی را رستگار نامیده که امر به‌معروف و نهی از منکر می‌کنند و حضور چنین گروهی را ضروری ساخته است، در این‌جا خبری از جهاد و مجاهدین نیست.
پاسخ:
خداوند متعال در این آیه سه چیز را ذکر کرده است:
۱_ “یدعون الی الخیر” خیر بر دو نوع است؛ کامل و ناقص. خیر کامل به دین کامل گفته می‌شود؛ یعنی این گروه باید مردم را به سوی دین کامل دعوت دهد که شامل عقاید، عبادات، جهاد، معاملات، معیشت، معاشرت و اخلاق است و اگر کسی مردم را به سوی خیر ناقص دعوت دهد کارش خوب است اما مصداق این گروه قرار نمی‌گیرد.
پیامبر اکرم صلی الله علیه و سلم در حدیثی جهاد را دین کامل نامیده و فرموده است: “اذا ترکتم الجهاد فسوف یسلط الله علیکم الذلة حتى ترجعوا الى دينکم” علامه خلیل احمد سهارنپوری رحمه‌الله در بذل‌المجهود می‌نویسد که منظور از دین جهاد است.
۲_ “یأمرون بالمعروف” در این‌جا لفظ امر آمده است نه مطالبه، استعلاء در امر شرط است؛ یعنی گروهی که امر به‌معروف می‌کند باید دارای قوت و استعلاء باشد، و قوت فقط در جهاد ممکن است و مطالبه جهت انجام دادن امور نیک، کار شائسته‌ای است اما مصداق این گروه نمی‌باشد.
۳_ “و ینهون عن المنکر” خداوند متعال سومین فریضه این جماعت را نهی از منکر ذکر کرده است و برای نهی از منکر نیز قوت شرط است که با جهاد حاصل می‌شود.
عده‌ای برای انجام ندادن نهی عن المنکر دلیل می‌جویند که در مسیر فعالیت ما مانع ایجاد می‌شوند و مردم متنفر می‌شوند، که دلیلی پوچ و دور از حقیقت است، پس مصداق حقیقی آیه فوق جهاد و مجاهدین است و جهاد برای فعال و قوی نگه‌داشتن تمام شعبه‌های دین لازم است.