طاهر احرار
خداوند متعال احکام مختلفی برای بندگانش فرستاده است که برخی از آن‌ها مربوط به زندگی شخصی و برخی مربوط به زندگی اجتماعی است، اسلام دین مبارکی است که خداوند متعال آن را برای مردم برگزیده است، جهاد در این دین یک حکم مقدس الهی است.
معنای لغوی جهاد، جد و جهد است و در قرآن کریم نیز به همین معنای لغوی به‌کار رفته است اما استفاده از کلمه جهاد در هر زمان و مکانی به معنای لغوی آن ظلم بزرگی خواهد بود.
به شما معلوم است که بسیاری از مردم بلکه اکثر علمای کرام کلمه جهاد را بر معنای معمولی جد و جهد حمل کرده‌اند، حمل نمودن کلمه جهاد در هر مکان و زمانی بر جد و جهد معمولی تحریف در دین شمرده می‌شود زیرا با این کار خلط در عبادات به وجود می‌آید در حالی‌که خداوند متعال برای هر عبادت نام مستقلی وضع نموده است.
مثلاً پیامبر اکرم صلی الله علیه و و سلم می‌فرماید: «من جهّز غازیاً فقد غزا» پس اگر کسی معمولی‌ترین اشیاء را برای فرد غازی آماده سازد درجه‌اش با مجاهد حقیقی یک‌سان خواهد بود!.
خداوند متعال در جای دیگر می‌فرماید: «انّ الله اشترى من المٶمنين اموالهم و انفسهم بان لهم الجنة يقاتلون في سبيل الله فيقتلون و يقتلون». پس صحيح نيست مجاهدی را كه با جان و مال خود جهاد می‌كند با مجاهدی که تجهيز محض می‌کند یک‌سان بدانیم. پس اهل‌علم باید مواظب باشند كه هر مبارزه‌ای را جهاد نمی‌گویند و به كارگر درجه مجاهد ندهند و تعريف جهاد را از سایر عبادات جدا بدانند.
با این حال، جد و جهد و انجام دهنده‌گان نیز شایسته اجر و پاداش هستند، خداوند متعال در قرآن کریم یا در روایات پیامبر اکرم صلی الله علیه و سلم منظور از کلمه جهاد فقط جنگیدن با کفار یا غلامان، یاغیان، مرتدین و خوارج است، گاهی برخی از کلمات ظاهراً زیبا به نظر می‌رسند اما در واقعیت تحریف دین می‌باشند.
خداوند به ما توفیق دهد که اول دین را بیاموزیم و سپس به آن عمل کنیم.
