بخش دوم
نویسنده: عابد سلیم
ابن عباس رضی الله عنه: من شما را به الله قسم میدهم و از شما میپرسم که آیا تحکیم یک انسان در قتل خرگوش و معامله یک زن افضل است واگر درست کردن معاملات در بین مسلمانها و جلوگیری از خونریزی در بین آنها افضل است؟
خوارج: چیزی که شما میگوید افضل است.
ابن عباس رضی الله عنه: آیا این موضوع تمام شد؟
خوارج: بلی! تمام شد.
ابن عباس رضی الله عنه: و در رابطه به این که شما میگوید که او جنگید اما مخالفین را اسیر نه ساخت و بر اموال غنیمت هم قبضه نه کرد، پس شما بگوید آیا شما به اسیر ساختن مادر خود ام المومنین عایشه رضی الله عنها آماده استید؟ قسم به الله! اگر شما بگوید که او مادر ما نیست شما از اسلام خارج میشوید و اگر شما بگوید که بلی! ما همرا به اسیر ساختن و به مثل یک کنیز رفتار کردن با او آماده استیم باز هم شما از دایره اسلام خارج میشوید.
شما در هردو صورت شکار گمراهی میشوید چون الله متعال می فرماید [ اَلنَّبِیُّ اَوۡلٰی بِالۡمُؤۡمِنِیۡنَ مِنۡ اَنۡفُسِہِمۡ وَ اَزۡوَاجُہٗۤ اُمَّہٰتُہُمۡ ؕ]
ترجمه: (محمد رسول الله) نبی بالاتر است از مومنان و نفس های ایشان ( درانجام احکام) و زن های ایشان (نبی الله) و مادران شان
(تعظيماً و تحريماً).
ابن عباس رضی الله عنه: آیا این موضوع را می پذیرید؟ خوارج: بلی! می پذیریم.
ابن عباس رضی الله عنه: و در تعلق به اینکه، حضرت علی رضی الله عنه از اسم خود لفظ امیرالمومنین را حذف کرد، شما خوبتر میدانید که رسول الله در روز حدیبه با نمایندگان مشرکین از جمله ابو سفیان بن حرب و سهیل بن عمرو صلح نامه را می نوشت، که پیامبر اسلام به حضرت علی کرم الله وجه حکم کرد که او شرایط صلح را بنویسد و حضرت علی رضی الله تعالی عنه نویشت، از نگاه تحریر همین موضوع همرای قریش مکه صلح کردند، مشرکین گفتند:
قسم به الله! ما نه میدانیستیم که تو رسول خدا استی، اگر جای میدانیستیم که شما رسول الله هستید هیچ وخت با تو نه می جنگیدیم. بعد پیامبر اسلام فرمود: ای الله تو خوبتر میدانی که من رسول الله استم.
علی رضی الله عنه را گفت، این را پاک کن و قسمی بنویست که این همان معاهده است که محمد بن عبدلله مطابق آن صلح کرده است.
قسم به الله! پیامبر اسلام نسبت به حضرت علی بسیار افضل و بهتر است و اگر در صورت که او از نام خود به خاطرصلح لفظ رسول الله را حذف کرد، پس برای حضرت علی رضی الله عنه چرا این کار جواز نه دارد.
گروه خوارج در جواب به دلایل حضرت عبدالله ابن عباس بی جواب شدند، دوهزار نفر ازینان توبه کردند و باقی از ایشان به جنگ اقدام کردند اما تمام شان کشته شدند.
در نتیجه این بحث و مناظره بعضی از خوارج دوباره به اطاعت خلیفه المسلمین حضرت علی رضی الله عنه رو آوردند و بعض شان در همان گمراهی ماندند.
حضرت علی رضی الله عنه در مسجد کوفه به آنها خطاب میکرد و آنها در کلکین مسجد صدا میکردند: (لاحکم الا لله)، و آنها همچنان می گفتند که تو مرتکب شرک استی، زیرا تو انسان را حکَم (فیصله کننده) ساختی به جای اینکه کتاب الله را حکَم بسازی.
سردار ما حضرت علی رضی الله عنه در جواب ایشان گفت: من به شما وعده سه چیز را میدهم.
۱: من شما را از آمدن به مسجد منع نمیکنم.
۲: من در اموال فَی سهم شما را مفقود نمیسازم.
۳: من در جنگ با شما اولویت نمیگیرم، مشروط به این که شما به فساد دامن زنید.
بعد از آن آنها در یکجای کمین گاه ساختند و هر گاه که کدام شخص از مسلمانان در نزدیکی آنها می‌گذشت اورا میگرفتند و به قتل می رساندند.
این دست درازی آنها به حد رسید که حتی صحابی جلیل القدر حضرت عبدالله بن حباب بن ارت رضی الله عنه را هم به قتل رساند و شکم خانم محترمه اورا پاره کردند.
حضرت علی رضی الله عنه به آنها پیام فرستاد تا بگوید که آنها را کیها شهید ساخته؟ خوارج در جوابش گفتند:
ما همه ما اورا به قتل رساندیم، حضرت علی رضی الله عنه آمادگی جنگ گرفت ودر مقام نهروان در نتیجه یک جنگ شدید آنها را یک به چهار شکست داد و پیروز گشت.
