رحمت الله فیضان
در ۲۹ دسامبر ۲۰۲۳ آخرین نشست شورای امنیت سازمان ملل متحد در مورد افغانستان بدون شرکت نمایندگان دولت افغانستان با صدور قطعنامه ۲۷۲۱ پایان یافت که در بخشی از آن آمده است: جمعی از نمایندگان ویژه کشورهای مختلف و نماینده ویژه سازمان ملل متحد تعیین شوند تا به طور مشترک راه را برای گفتگوهای بین الافغانی هموار کنند، هرچند ۱۳ عضو از ۱۵ عضو شورای امنیت رای مثبت دادند اما روسیه و چین از نظرش کار نگرفتند زیرا روسیه استدلال گرفت که اگر در انتخاب نماینده ویژه با مقامات افغانستان مشورت نشود از نماینده ویژه حمایت نمی‌کند، همچنین نماینده روسیه گفت: رقصیدن به ساز دیگر نتایج مثبتی ندارد و تاریخ افغانستان پر از «نمونه‌های غم‌انگیز» این نوع تلاش‌ها است.
نماینده چین نیز گفت: “امیدواریم دبیرکل سازمان ملل متحد بر اساس تعامل سازنده با مقامات افغانستان در تعیین نماینده ویژه دقت کرده و راه‌حل‌های مناسب را بیابد، در دو دهه گذشته، تاریخ افغانستان ثابت کرده است که راه‌حل‌های ارائه شده از خارج برای این کشور در نهایت شکست خواهد خورد”.
پس از صدور قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل متحد، وزارت امور خارجه افغانستان با صدور بیانیه‌ای در واکنش تند خود اعلام کرد: در موجودیت و حضور فعال یوناما، ماموریت ویژه‌ای سازمان ملل متحد تعیین نماینده ویژه دیگر غیر ضروری تلقی می‌شود زیرا واقعیت‌های زمینی نشان می‌دهد که افغانستان کشور درگیر جنگ نیست و در حال حاضر یک دولت مرکزی در قدرت است که می‌تواند از منافع کشور محافظت و به تعهدات خود عمل کند و توانایی مدیریت مسائل را از طریق سازوکارهای دوجانبه و چندجانبه دارد.
وزارت امور خارجه اعلامیه خود را با چین و روسیه هماهنگ کرده و افزوده است که نمایندگان ویژه نه تنها در تاریخ معاصر افغانستان و جهان هیچ مناقشه‌ای را در افغانستان حل نکرده‌اند بلکه با تحمیل نسخه‌های خارجی، وضعیت را پیچیده‌تر کرده است.
پس از تصمیم شورای امنیت و اعلام وزارت امور خارجه افغانستان، کمیسیون امنیتی افغانستان به ریاست وزارت دفاع کنفرانس خبری برگزار نمود، در کنفرانس که مولوی محمد یعقوب مجاهد، سرپرست وزارت دفاع ملی و رئیس کمیسیون امنیتی افغانستان سخن می‌گفت با اشاره به شورای امنیت سازمان ملل گفت: تلاش‌هایی توسط برخی از حلقات مغرض داخلی و خارجی برای ایجاد نگرانی از افغانستان به منطقه صورت می‌گیرد، این گروه‌های مخرب اطلاعات نادرست تولید می‌کنند و از کانال‌های مختلف به جهات مختلف ابلاغ می‌کنند و می‌خواهند از افغانستان برای کشورهای منطقه و جهان نگرانی ایجاد کنند که تولید اطلاعات نادرست اکنون به یک فعالیت تجاری برای این گروه‌های مخرب تبدیل شده است، آن‌ها می‌خواهند با این روش به امتیازات مادی و اهداف شوم خود دست‌رسی پیدا کنند. شورای امنیت شکار اطلاعات دروغین شده است، بنابر این کشورهای منطقه و جهان نباید تحت تأثیر گزارش‌های نادرست از وضعیت امنیتی افغانستان قرار گیرند.
آقای مجاهد دولت خود را به توافق‌نامه دوحه متعهد خواند که در آن تاکید شده بود از خاک افغانستان توسط امارت اسلامی علیه کسی دیگر استفاده نخواهد شد و افزود: ما بر تعهد خود استوار هستیم؛ به کسی اجازه نخواهیم داد که از خاک افغانستان علیه دیگران استفاده کند و یا با استفاده از مجبوریت جوانان افغان آن‌ها را علیه دیگران به کار اندازد، تمام احتیاطات لازم در این زمینه اتخاذ شده است، ما اراده تجاوز علیه هیچ کشوری را نداریم و نه تجاوز کسی را می‌پذیریم.
با نگاهی به مسائل فوق، در ذهن انسان این سخن ایجاد می‌شود که باید از شورای امنیت سازمان ملل پرسید؛ که با وجود چنین دولتی که بتواند منافع کشور را حفظ کند، به تعهدات خود عمل نماید، امنیت عمومی را به ارمغان آورد، ۹۰ درصد افراد شروری را که به کشور ما و سایر کشورها تهدید بودند از بین ببرد، مخالفان خود را که در طول ۲۰ سال با حمایت از اشغال مردم خود را می‌کشتند عفو کند، شبکه‌های ربایندگان و دزدان مسلح را از بین برده و جان صدها نفر را نجات می‌دهد، قاچاق مواد مخدر را از بین می‌برد، 95205 تن معتادین به مواد مخدر را تداوی می‌کند، به مشکلات مردم خود در زمان آفات طبیعی رسیدگی کرده می‌تواند که نمونه بارز آن عملیات نجات زلزله زدگان هرات توسط نیروهای امنیتی و دفاعی و ده‌ها میلیون کمک مالی به آنان است، همچنان نیروهای دفاعی در انتقال و اسکان پناه‌جویان افغان که به شکل اجباری به کشور بازگشته بودند در چارچوب کمیسیون عالی رسیدگی به مشکلات پناهندگان، برای تهیه و تطبیق پلان‌های امنیتی فوق‌العاده دست به کار بودند، فساد اداری را که ائتلاف بین‌المللی قادر به رفع آن نبود به صفر رسانیده است، ایجاد شفافیت، راه‌اندازی پروژه‌های کلان ملی از عوائد خود، رسیدگی به موقع به مشکلات حقوقی مردم که در این راستا تنها در 12 ماه گذشته بیش از 46 هزار پرونده کیفری را حل و فصل کرده است از جمله (30347) پرونده‌های جنایی، (12189) پرونده‌های امنیت عمومی و فساد اداری و (4261) پرونده‌های مربوط به پرسونل نظامی. برای چنین کشوری که دولتش تمام استانداردهای ملی و بین‌المللی را رعایت کرده است، به جای اینکه با وی تعامل شود، به رسمیت شناخته شود و با مردمش همدردی واقعی صورت گیرد؛ اعزام نماینده ویژه به دستور جامعه جهانی و چشم‌پوشی بر تمام واقعیت‌های ملموس غیر از اینکه می‌تواند دریچه‌ای جدیدی به سوی بی‌ثباتی افغانستان باز شود چه معنای دیگری دارد؟
افغانستان برای قرن‌ها مرکز حمل و نقل و ارتباط کالاهای تجاری، مذاهب و فرهنگ‌ها بین آسیا و اروپا بوده است که در نتیجه دوران استعمار و جنگ‌های چهار دهه گذشته، مرکزیت خود را از دست داده و منزوی شده بود اما مجدداً با نابودی استعمار و کاهش جنگ، افغانستان بار دیگر به مسیر اصلی خود بازگشته است؛ جامعه جهانی، کشورهای همسایه و منطقه اگر در حق افغانستان صادق اند و با ملت رنج‌دیده این کشور همدردی واقعی دارند به جای فرستادن نمایندگان باید دست‌های خود را برای تقویت و حمایت از دولت جدید دراز کنند.