محمد نوید
خبرگزاری رویترز در تازه‌ترین گزارش خود نوشته بود که رهبری شاخه خراسان داعش در ایالت بلوچستان پاکستان فعال است.
روابط دوستانه پاکستان و داعش شاخه خراسان یک واقعیت است و نمی‌توان آن را نادیده گرفت زیرا پاکستان در کنار داعش ایستاده است تا از یک‌سو افغانستان را ناامن نشان دهد و از سوی دیگر به امارت اسلامی و رهبران آن فشار آورد که می‌توان از داعش به عنوان یک سلاح بالقوه استفاده کرد. در این مورد انورالحق کاکر، نخست وزیر موقت سابق پاکستان به صراحت گفت که “اگر اسلام‌آباد به گروه داعش پناه دهد یا اگر از او حمایت کنند، کابل چه احساسی خواهد داشت!؟”
این فقط یک شعار نیست، بلکه یک واقعیت است. این روی‌دادها در شرایطی رخ می‌دهد که وقتی زمام حکومت‌داری افغانستان به دست امارت اسلامی افغانستان افتاد، گروه داعش به‌شدت سرکوب شد؛ هیچ مکان امنی برای آن در افغانستان باقی نماند، افراد مهم رهبری گروه خوارج از بین رفتند و ریشه‌اش خشکید، به‌همین دلیل ناچار به فرار به پاکستان شد و در مهمان‌خانه‌های فوج و استخبارات پاکستان مهمان شد. اداره نظامی پاکستان اکنون داعش را از همانجا برای تحت فشار قرار دادن حکومت فعلی افغانستان استفاده می‌کند.
وقتی کشوری خودش صحبت از پناه دادن و حمایت از داعش یا هر گروه تروریستی دیگری می‌کند یا با حمایت از همچین گروه‌هایی، به سایر کشورها فشار می‌آورد، پس چرا تقصیر خود را به گردن دیگران می‌اندازد و در سطح بین‌المللی غوغا به پا می‌کند که ما با خطر تروریسم از جانب افغانستان روبرو هستیم یا خود را قربانی حملات تروریستی می کنیم؟
این نوع سیاست پاکستان بسیار خنده‌دار است که هم خودش تروریست‌ها را تربیه می‌کند و هم افغانستان را مقصر می‌داند! زیرا در ۴۰ سال گذشته کشورهای منطقه و جهان درک کرده بودند که منبع اصلی تروریسم در کجا وجود دارد و در کجا مورد استفاده قرار می‌گیرد. همچنین برای ایالات متحده و متحدانش آشکار شده است که هیچ تهدیدی از خاک افغانستان برای ما وجود ندارد و جوبایدن نیز اعتراف کرد که هیچ گروه تروریستی در افغانستان وجود ندارد و به منطقه و جهان از افغانستان خطری متوجه نمی‌شود!
امارت اسلامی نیز بارها به کشورهای منطقه و جهان اطمینان داده است که خاک ما هرگز علیه دیگران استفاده نخواهد شد، به گروه‌های جنگی اجازه نمی‌دهیم که دوباره برای منافع خود سر از افغانستان بلند کنند و اوضاع امنیتی داخلی و خارجی را مختل کنند. پس چرا آمریکا نگران تهدیدات احتمالی تروریست‌ها در افغانستان است!؟
این در حالی است که پاکستان و برخی کشورهای دیگر از وقوع تهدیدات تروریستی از سوی افغانستان ابراز نگرانی کرده اند، ادعایی که امارت اسلامی همواره آن را بی‌اساس خوانده است. آمریکا در حالی از وجود گروه‌های تروریستی در افغانستان اظهار نگرانی می‌کند که چند هفته پیش توماس وست در گفتگو با مقامات پاکستانی به صراحت گفت که ما در کنار پاکستان در برابر تروریسم هستیم.
پاکستان مانند گذشته بار دیگر سناریوهایی را برای ثبات و رفاه افغانستان مطرح می‌کند و می‌خواهد به اهداف شوم خود نزدیک شود و بار دیگر تروریسم و ناامنی را بر افغان‌ها تحمیل کند، در حالی که همه جهان به خوبی می‌داند که لانه تروریسم خود پاکستان است و همیشه از تروریست‌ها برای اهداف سیاسی علیه کشورهای دیگر استفاده می‌کند اما آمریکا چشم بسته است.
آمریکا همواره ادعاهای متناقضی برای حفظ منافع خود دارد؛ از یک‌سو می‌خواهد بر اساس سیاست و برنامه و پروژه خود، امارت اسلامی را به نوعی تحت فشار قرار دهد و خواسته‌های خود را تحمیل کند و از سوی دیگر این کار را انجام می‌دهد که هنوز ترس از تروریسم در افغانستان وجود دارد و می‌خواهد به دنیا نشان دهد که ما افغانستان و امارت اسلامی را به همین دلیل به رسمیت نمی‌شناسیم. زیرا جهان از آمریکا می پرسد، اگر این نقشه نباشد چه پاسخی خواهد داشت؟