در سال ۱۳۵۸ هجری شمسی هنگامی که ارتش سرخ اتحاد شوروی با نقض تمامی حقوق و قوانین بشری؛ به خاک پاک افغانستان یورش برد، تمام ارزش‌ها و مقدسات دینی، اسلامی، فرهنگی، سیاسی و نظامی ما را زیر پا گذاشت.
آنها انواع ظلم‌ها و وحشت‌های بی‌رحمانه را مرتکب شدند، حدود یک و نیم میلیون افغان بی‌دفاع را به شهادت رسانیدند، دو میلیون تن را زخمی و معلول کردند، و بیش از ده میلیون نفر را مجبور به مهاجرت به کشورهای دیگر ساختند، در برابر این تجاوز وحشیانه؛ علمای بزرگ دینی فتوای جهاد را صادر کردند و این یورش را از منظر دینی و سیاسی محکوم نمودند.
بدین ترتیب همه اقشار جامعه افغان از پیر و جوان، مرد و زن گرفته تا کودکان، با مکلفیت دینی و اسلامی خود وارد میدان جهاد شدند، آنان انواع قربانی‌ها را متحمل شدند، سختی‌ها و مشقت‌های زیادی را پذیرفتند، و سرانجام این جهاد مقدس را با قیمت جان خود در طول ده سال به پیروزی رسانیدند و در تاریخ ۲۶ دلو ۱۳۶۸، این اشغال ظالمانه به شکست انجامید. الحمدلله والمنة
در این غزوه مبارک علاوه بر شکست ارتش سرخ ۱۴٬۴۵۰ سرباز روسی کشته، ۴۹٬۹۸۳ نفر زخمی و ۳۳۰ تن دیگر مفقود شدند اما عاملان اصلی این فاجعه ده‌ساله، آن مزدورانی بودند که اصالتاً افغان بودند اما بیگانه‌پرور و غلامانی بودند که خود را در پای اشغالگران انداخته و در تانگ های آنان سواره به خاک افغانان داخل شدند.
از جملهء این چند چهره فروخته شده معروفترین آنان ببرک کارمل، حفیظ‌الله امین، نجیب و دیگران بودند آنان برای کسب و حفظ قدرت خود همراه با ارتش سرخ وارد کشور شدند و در کشتار دسته جمعی افغان‌ها نقش داشتند، آنان در برابر این جنایات خود از ارتش شوروی مدال افتخار گرفتند و به عنوان قهرمانان معرفی شدند.
این تجاوز در حقیقت زمینه‌ساز چهار دهه بحران و ناآرامی در افغانستان شد؛ جنایتی که عاملین آن را خداوند و ملت افغانستان هرگز نخواهند بخشید و تاریخ نیز آن را با سیاه‌ترین عبارات ثبت خواهد کرد.
اکنون وظیفه ما این است که از فرصت‌های موجود برای آبادی همه‌جانبه کشور استفاده کنیم و مسئولیت خود را در بیداری نسل جوان و تربیت فکری آنان به درستی انجام دهیم، باید قهرمانان واقعی این روز (۲۶ دلو) را به جوانان معرفی کنیم و چهره‌های خائن را برای آنان افشا سازیم تا میان قهرمانان و خائنان، میان تاریخ‌سازان و تاریخ‌شرمساران تمایز قائل شوند و امروز بهترین فرصت برای این کار است.
افتخار و پیروزی این روز مبارک به آن پدران مجاهدان ما تعلق دارد که با نثار جان خود افغانستان را از اشغال ارتش سرخ نجات دادند، آنان در صفحات زرین تاریخ کشور به عنوان قهرمانان ثبت شده‌اند و ما همواره به آنان افتخار می‌کنیم، کارنامه های جهادی آنان برای نسل امروز و آینده درسی گران‌بها است و ما راه‌شان را دنبال خواهیم کرد، إن شاءالله.
