زمینه‌سازی برای اشغال کشور های اسلامی «۲»
در ادامه فهرست کشورهایی‌که خوارج داعش قدم نامیمون‌شان را در آن گذاشتند و زمینه تهاجم دشمنان اسلام به آن خاک را مهیا نمودند، به افغانستان، مالی، نیجر، چاد و بورکینافاسو اشاره خواهیم نمود.
کشورهایی‌که به محض ظهور خوارج داعش در آن‌ها، کشورهای کفری به بهانه مقابله با داعش، به آن کشورها لشکرکشی نموده، در نتیجه نه‌تنها بر رنج و مصیبت وارده از سوی داعش پایان ندادند، بلکه خود نیز همچون بلای دیگری بر جان مردم رنج‌دیده این کشورها افتاده و بیش از پیش، شب و روزهای‌شان را تیره و تار نمودند.
در برخی از این کشورها نظیر افغانستان، اگرچه اشغالگران آمریکایی و متحدان‌شان قبل از ظهور داعش، حضور داشتند، اما کمرنگ‌شدن بهانه‌های واهی و توخالی حضورشان در این کشورها، دلیل خوبی برای ظهور داعش پنداشته می‌شد؛ بگونه‌ای که حضور داعش، بقای اشغالگران در این سرزمین را تضمین می‌نمود.
• مالی: پس از ظهور داعش در شمال مالی، فرانسه در سال ۲۰۱۳ عملیات نظامی بزرگی به نام عملیات سروال راه‌اندازی نمود؛ حضور نظامی فرانسه بعدها اما به بهانه مبارزه با داعش گسترش یافت و به عملیات برخان تبدیل شد، که در چند کشور دیگر نیز فعالیت داشت.
با این‌که شعار فرانسه مبارزه با تروریسم بود، اما خیلی‌ها آن‌را اشغالگری نوین می‌دانستند؛ چراکه هدف واقعی آن، چیزی جز تاراج دارایی‌های مادی و معنوی مردم آن دیار نیست، امری‌که به لطف حضور داعش در آن کشور مهیا گردیده بود.
• نیجر: بعد از گسترش فعالیت‌های داعش در منطقه «ساحل» (Sahel) و حملات به مناطق مرزی، آمریکا و فرانسه به بهانه مبارزه با داعش، پایگاه‌های نظامی جدیدی در نیجر تأسیس کردند که پایگاه طیاره‌های بی‌سرنشین آمریکا در اگادِز یکی از مهم‌ترین‌شان است.
این اقدامات اما همان‌طور که انتظار می‌رفت، تنها به بهانه مبارزه با داعش بوده، هرچند گهگاهی عملیات‌هایی علیه داعش انجام می‌گیرد، اما هیچ‌گاه هدف آمریکا و فرانسه پایان‌دادن به حضور داعش در این کشور نبوده است.
• چاد و بورکینافاسو: کشورهای چاد و بورکینافاسو نیز بعد از ظهور داعش، شاهد گسترش نفوذ فرانسه و متحدین غربی آن بوده، نفوذ قابل توجهی که هیچ تاثیر مثبتی در مانع‌شدن، جنایات داعش نداشته است.
ناگفته نماند که با پی‌بردن دولت‌های جدید این کشورها به ماهیت واقعی حضور غربی‌ها و افزایش بی‌اعتمادی عمومی، حضور غربی‌ها در این کشورها با اعتراضات مردمی و دولتی روبرو شده و اکثریت غالب‌شان بر خروج نیروهای غربی از این کشورها اتفاق نظر دارند.
استفاده از داعش به عنوان زمینه‌ساز اشغال کشورها، دیگر برای کسی پوشیده نبوده و همه بر این امر اتفاق نظر دارند که هرگاه قدم نحس خوارج در کشوری باز می‌شود، در پی آن باداران غربی این گروه به بهانه مبارزه با آن، کشور مورد نظر را اشغال نموده و در مدت حضور خود، نه تنها به حضور داعش پایان نمی‌دهند، بلکه بیش از خوارج داعش بر ساکنین آن مناطق ظلم و ستم روا می‌دارند.
