احمد الله مهاجر
امت اسلامی در طول تاریخ با فرازونشیب‌های زیادی روبرو شده است؛ که همواره در برابر آنها همچون سد فولادین مقاومت نموده و با ناهنجاری‌های زیادی مواجه گردیده‌اند.
ملت افغانستان که یک گوشه‌ای از این امت می‌باشد، به‌ویژه در صد سال اخیر، شاهد حملات و یورش‌های اشغال‌گران زیادی بوده اند و دشمنان نیز از هر روشی برای تحت فشار قرار دادن این ملت-جهت سرخمی و تسلیمی ایشان در برابر خواسته‌های غربیان- استفاده نموده اند.
ده سال با تمامی امکانات پیشرفته و تجهیزات مدرن، قشون سرخ شوروی نتوانست به خواسته‌های خود برسد و نیز بیست‌سال، با تمامی نیروی قدرت مادی و تقریباً پنجاه کشور جهانی و تجهیزات بی‌نظیر، آمریکا از تصرف درآوردن این سرزمین و مردم شریف و شجاع این ملت، عاجز و درمانده گردید.
تا اینکه سرانجام؛ غرب و به‌ویژه آمریکا دست به رزالت دیگری زدند و پروژه‌ای را تحت نام «دولت اسلامی» موسوم به«داعش» ایجاد کردند که در اوایل نخست، از ایشان برخلاف مجاهدین عراق کار گرفته و در تضعیف آنان کوشیدند و بالآخره بذر این فتنه را به افغانستان کشاندند و می‌خواستند تا از این طریق به‌اهداف خود نایل آیند که -الحمدلله- مجاهدین در همان نخست متوجه نتایج منفی این فتنه شده و در برابر آن، اقدام نمودند تا اینکه بذر آن را خشکانیدند.
با روی کارآمدن امارت اسلامی افغانستان، لانه‌های این گروه -که پیش از آن؛ ارگ ریاست‌جمهوری، امنیت ملی کابل و مهمان‌خانه‌هایی در ساحات وزیر اکبرخان و سایر نقاط کشور بود- از بین برده شد و با فرار آمریکا و اجیران‌شان، آنها هم مکان امنی در افغانستان برای خویش پیدا کرده نتوانستند و در هر جاه و گاهی که سر بلند می‌کردند و ارادهٔ رزالتی را می‌داشتند، بدون درنگی مورد حمله قرار گرفته و از بین برده می‌شدند؛ تا اینکه بالآخره مجبور به‌فرار شده و به‌آغوش پدران خود پناه بردند.
پس از روی کارآمدن امارت اسلامی افغانستان، لانه‌های این گروه به‌بلوچستان پاکستان و به کشورهای دیگر همچون تاجیکستان منتقل گردید و از آنجا پاکستان، آمریکا و تاجیکستان از این گروه همچون ابزاری در برابر دشمنان خود کار می‌گیرند، تا آنجا که وزیر خارجه روسیه، پس از حمله‌ی داعش بر یک کنسرت افراد ملکی، اظهار داشت که؛ جای تعجب است که داعش تنها افرادی را که دشمن آمریکا باشد، مورد حمله قرار می‌دهد و نیز شواهد زیادی موجود است که نشان می‌دهد این گروه یکی از پروژه‌های غربی بوده و در برابر دشمنان آمریکا و غرب در جنگ هستند و حتی باری رییس‌جمهور ترکیه، رجب طیب اردوغان، اظهار داشت که نزد وی شواهد زنده‌ی وجود دارد که آمریکا در نقاط مختلف، برای این گروه اسلحه برده، آنان را به‌اماکن امن منتقل کرده و زخمی‌های این گروه را به بیمارستان‌ها جهت تداوی انتقال داده است.
امروزه، داعش در پاکستان پناهنده شده و از آغوش گرم آنها افغانستان را مورد تهدید قرار می‌دهد؛ المرصاد در این مورد می‌گوید: «روابط دوستانه پاکستان و داعش شاخه خراسان یک واقعیت است و نمی‌توان آن را نادیده گرفت زیرا پاکستان در کنار داعش ایستاده است تا از یک‌سو افغانستان را ناامن نشان دهد و از سوی دیگر به امارت اسلامی و رهبران آن فشار آورد که می‌توان از داعش به عنوان یک سلاح بالقوه استفاده کرد. در این مورد انورالحق کاکر، نخست وزیر موقت سابق پاکستان به صراحت گفت که «اگر اسلام‌آباد به گروه داعش پناه دهد یا اگر از او حمایت کند، کابل چه احساسی خواهد داشت!؟»
شگفتا که یک کشور، خودش اقرار می‌کند که لانه‌های تروریستان در کشور آنها بوده و تحت حمایت آنها قرار دارد؛ اما «برف بام خود را بر بام دیگران می‌اندازند.» و به‌سطح جهانی و بین‌المللی غوغا برپا می‌کنند که «افغانستان لانه‌ی تروریستان است و منطقه و جهان از افغانستان مورد تهدید تروریستان قرار دارد.»
پاکستان از یک طرف به‌پرورشگاه تروریستان مبدل گردیده و از طرف دیگر افغانستان را مقصر می‌داند؛ اما در چهاردهه‌ی اخیر به‌اثبات رسید که تروریستان از طرف پاکستان تربیت شده و از همین کشور؛ آمریکا، غرب و کشورهای منطقه را تحت فشار قرار می‌دهد.
امروزه افغانستان برای هیچ کشوری تهدید نبوده، در امور داخلی هیچ کشوری مداخله نکرده و از دیگران نیز چنین توقعی را دارد و چنانکه پیمان بسته است برای هیچ‌کسی اجازه نمی‌دهد تا از خاک کشور برخلاف سایر کشورها فعالیتی را انجام دهد و منطقه را تهدید نماید؛ چنانکه المرصاد در این مورد سخنان رییس جمهور آمریکا جوبایدن را چنین نقل می‌کند: «همچنین برای ایالات متحده و متحدانش آشکار شده است که هیچ تهدیدی از خاک افغانستان برای ما وجود ندارد و جوبایدن نیز اعتراف کرد که هیچ گروه تروریستی در افغانستان وجود ندارد و به منطقه و جهان از افغانستان خطری متوجه نمی‌شود!»
فرجام سخن اینکه؛ امارت اسلامی افغانستان بارها اطمینان داده و می‌دهد که خاک افغانستان برای هیچ کشوری تهدیدی نبوده و برای هیچ‌کسی اجازه داده نمی‌شود، تا از این خاک برخلاف سایر کشورها استفاده صورت گیرد و برای هیچ‌گروه و کشوری اجازه نمی‌دهد تا به‌خاطر به‌دست آوردن منافع خود در افغانستان سر بلند نموده و اوضاع امنیتی را مختل سازد و نیز هیچ‌کشوری سعی بر آن نکند که با به‌آغوش گرفتن تروریستان، برخلاف منافع افغانستان کاری انجام خواهند داد و یا آنها را تحت فشار قرار دهند، بلکه دود گرم آتش؛ خود ایشان را خواهد سوزانید.
