چند روز پیش، در حادثه‌ای تلخ، یکی از بزرگان مجاهد و خدمتگزار ملت، در نتیجهٔ عملیات تروریستی داعش به شهادت رسید، این رخداد، بار دیگر چهرهٔ زشت و جنایت‌پیشهٔ این گروه را آشکار کرد و ثابت ساخت که داعش نه‌تنها در میان مردم افغانستان جایگاهی ندارد، بلکه به مرحله‌ای رسیده است که برای بقای خود به روش‌های ناجوانمردانه و پست متوسل می‌شود.
گروهی که زمانی داعیه‌دار خلافت و حاکمیت بود، اکنون به جای مقابلهٔ مستقیم با نیروهای حکومتی و نظامی، حملات کورکورانه‌ای را علیه اماکن عمومی و غیرنظامی انجام می‌دهد. این رفتار، چیزی جز نمایان شدن ضعف و استیصال آنان نیست.
عملیات‌های اخیر این گروه نشان می‌دهد که دیگر توان و اقتدار گذشته را ندارند و برای حفظ بقای خویش، به دسیسه‌چینی و سوءاستفاده از روحیهٔ دلسوزی و خیرخواهی مردم روی آورده‌اند، این رویکرد، نه‌تنها در تضاد با ارزش‌های اسلامی است، بلکه عمق انزوای اجتماعی و شکست ایدئولوژیک آنان را آشکار می‌سازد.
مردم افغانستان، با تاریخ درخشان مقاومت خود، آگاهانه در برابر چنین نقشه‌هایی ایستاده‌اند و این آگاهی عمومی، ضربه‌ای بزرگ به ماهیت این گروه وارد کرده است.
حملات کور داعش، که اغلب اماکن ملکی و شخصیت‌های بی‌دفاع را هدف قرار می‌دهد، نشانه‌ای آشکار از ضعف و زبونی این گروه است. چنین رفتارهایی، زمانی از گروهی سر می‌زند که از ایجاد تأثیر واقعی در میدان‌های نبرد عاجز شده باشد و تلاش می‌کند با ایجاد ترس و وحشت، جایگاه متزلزل خویش را تثبیت کند.
اما این تاکتیک‌ها نه‌تنها نتوانسته است موقعیت آنان را بهبود بخشد، بلکه نفرت و انزجار عمومی نسبت به این گروه را افزایش داده و آنان را به سمت انزوای کامل سوق داده است.
امارت اسلامی، به عنوان نیروی حاکم در کشور، با درایت و تدبیر، فضای فعالیت این گروه را به‌شدت محدود کرده و با عملیات‌های هدفمند، بسیاری از پایگاه‌های آنان را از بین برده است، این تلاش‌ها، علاوه بر کاهش توان عملیاتی داعش، امید را در دل مردم افغانستان برای رسیدن به ثبات و امنیت دوباره زنده کرده است. هرچند جنایات و حوادث تلخی چون شهادت مجاهدین بزرگ، زخمی عمیق بر پیکرهٔ ملت وارد می‌کند، اما این حوادث، عزم و ارادهٔ مردم و حکومت را برای ریشه‌کن کردن فتنهٔ داعش دوچندان خواهد ساخت.
فرجام سخن این‌که، گروه داعش، که زمانی با شعارهای فریبندهٔ خویش تلاش داشت تا در میان جوامع اسلامی نفوذ کند، اکنون به تهدیدی محدود و پراکنده تبدیل شده است. این گروه، که از حمایت مردمی بی‌بهره و از رهبری شایسته محروم است، در سراشیبی زوال قرار گرفته و چیزی تا نابودی کامل آن باقی نمانده است.
مردم افغانستان، که تاریخشان سرشار از مقاومت و ایستادگی است، این‌بار نیز در برابر این فتنهٔ نوظهور پیروز خواهند شد و صفحات جدیدی از عزت و افتخار را رقم خواهند زد.
