عموماً روابط خوب با مردم و کسب حمایت عمومی برای داشتن حکمرانی، جلب و جذب و یک حکومت با ثبات، از مهم‌ترین و اساسی‌ترین شرایط حکومت‌داری است، گروهی می‌تواند مسند قدرت را در اختیار داشته باشد که ملت را به سوی خود جلب کند، حمایت مردمی داشته باشد و عموم مردم مانند دیوار مستحکم پشت‌سر آن ایستاده باشند.
از سوی دیگر افراط‌گرایی، تندخویی و بدرفتاری هرگز نمی‌تواند معیار حکومتی باثبات باشد، زیرا مردم را با محبت، خوش‌رفتاری و مهربانی جلب می‌شوند، نه با وحشی‌گری و سنگ‌دلی؛ بدیهی است گروهی که با مردم بدرفتاری می‌کند یا از حمایت مردم عادی برخوردار نیست، هرگز نمی‌تواند حکومت کند و یا دولت با ثبات بسازد.
مردم افغانستان مردمی نرم و لطیف هستند و با نرمی جلب می‌شوند نه با توسل به زور و قدرت؛ تاریخ گواه است که سه امپراتوری بزرگ با توسل به زور و قدرت خود به اینجا آمدند اما توان دوباره رفتن را نداشتند، نه عقیده این مردم را تغییر دادند، نه اراده‌های قوی آن‌ها را خام کردند و نه توانستند که مفکوره‌های وارداتی خود را تحمیل کنند، بلکه با پاهای شکسته و سرهای افکنده دوباره بیرون شدند. از اینجا ثابت می‌شود که این ملت مؤمن هرگز از اعتقادات خود منحرف نمی‌شود؛ نه قوانین سخت‌گیرانه در این مورد کامیاب می‌شوند و نه جنایات وحشت‌ناک.
داعش که یک گروه تروریستی و نیابتی تندرو است، از سال‌ها تلاش دارد تا مردم مؤمن، مسلمان و مجاهد افغانستان را تحت کنترل خود درآورد، به نام خلافت به حکومت‌های اجیر و غلام هرب بقا ببخشد و مفاهیم بدنام و شیطانی غرب را به نام اسلام مطرح کند.
داعش علیه نظام اسلامی کنونی بغاوت نموده و جنگ مسلحانه به‌راه انداخته است. آن‌ها نه‌تنها در برابر امارت اسلامی ایستاده‌اند، بلکه در هر گوشه‌ای از جهان در برابر تمامی حرکت‌های جهادی و اسلامی قد علم کرده‌اند، دست‌های کثیف آن‌ها به خون مجتهدان بزرگ اسلام، علما و شخصیت‌های علمی اسلام آغشته است و همواره دامان پاک اسلام را با اعمال زشت خود لکه‌دار کرده‌اند.
داعش با افکار افراطی و سخت‌گیرانه‌ی خود می‌خواهد بر ملت مؤمن افغانستان حکمرانی کند. در اینجا دلایلی را بررسی می‌کنیم که نشان می‌دهد چرا داعش نمی‌تواند بر خاک پاک افغانستان حاکم شود:
۱-: وحشت و بربریت؛
این سخن ثابت شده است که وحشت و بربریت ذاتاً در سرشت داعش جای گرفته است، مردمی که زیر سلطه این گروه قرار گرفته‌اند، همواره با خشونت‌های بی‌رحمانه و جبران‌ناپذیر مواجه شده‌اند.
در دوره تاریک داعش، چیزی جز بربریت دیده نمی‌شود؛ در مناطقی از سوریه و عراق که تحت سلطه داعش قرار داشتند بارها قتل عام رخ داده است، آن‌ها افراد بی‌گناه و مستضعف را بدون هیچ جرمی می‌کشند، تنها در سوریه و عراق نه؛ بلکه در ولایت ننگرهار افغانستان نیز، در اولین ظهور خود، فجایع بی‌پایانی مرتکب شدند.
ادامه دارد…
