جهاد در ظاهر یک کلمه مقدس و معمولی است اما از نظر معنوی موضوعی بسیار مهم و بزرگ است که با هویت و شخصیت اسلام، مسلمانان و سرزمین یا نظام اسلامی گره خورده است. این که خداوند متعال تا روز قیامت دروازه‌های جهاد را گشوده نگه داشته، حکمت‌های بزرگ در آن نهفته است که حفظ عزت و آبروی اسلام و مسلمانان، برتری بر دیگر ملت‌ها و کشورها و رهایی از چنگال و تأثیرات بردگی و اسارت می‌باشند.
تاریخ ثابت کرده که جوامع و نظام‌های اسلامی تا زمانی بر کافران چیره، تأثیرگذار و صاحب عزت بودند که شمشیرهای مبارزه اسلامی یا جهاد در دستان‌شان بود، ذکر حیات‌بخش «الله اکبر» بر زبان‌شان جاری بود و برای فتح، نصرت و پیروزی بر هر ستمگر و ظالمی از پروردگارشان دعا می‌خواستند؛ اما وقتی به قیمت دوستی و رفاقت با کافران، شمشیرهای مقدس خود را در غلاف گذاشتند و جهاد را عاملی برای تخریب و عقب‌ماندگی خود دیدند، در حقیقت زنجیرهای سنگین بردگی را به دست خود بستند و به مرور زمان ارتباط خود را با دیگر ارزش‌های اسلامی و حاکمیت اسلامی قطع کردند.
به دلیل اهمیت و تأثیر جهاد و مبارزه جهادی، حتی کافران و مشرکان نیز به این موضوع توجه کرده و دریافته‌اند که یکی از اصلی‌ترین عوامل پیشرفت و حاکمیت مسلمانان، جهاد فی سبیل الله است و همین راه باعث عزت آنها و ذلت کافران شده است. به‌همین دلیل، همه کافران جهان و سازمان‌های جاسوسی آنها همواره تلاش کرده‌اند تا روحیه جهادی را در مسلمانان به تدریج از بین ببرند، توجه آنها را به کارهای دیگر معطوف سازند و زمانی فرا برسد که عشق به زندگی بر دل‌هایشان غلبه کند، از مرگ بترسند و جهاد را مترادف نابودی و تباهی ببینند. متأسفانه این خواسته آنها تا حد زیادی موفقیت‌آمیز بوده است.
طرح‌های کافران برای بدنام کردن جهاد و مجاهدین بسیار گسترده و عمیق بوده است؛ از یک سو تبلیغات ضد جهاد و از سوی دیگر ایجاد گروه‌های خارجی که ظاهر و شکل اسلامی دارند، در این طرح‌ها داخل می‌باشد که در حقیقت ریشه‌ها و بنیان‌های اسلام را قطع می‌کنند. گروه داعشی‌های خوارج نیز یکی از همین ابزارهای معاصر کافران است.
داعشی‌ها برای توجیه ظاهر خود و پنهان کردن تاریخ خونین و اعمال ننگین‌شان، از کلمات مقدس «جهاد» و «خلافت» سوءاستفاده کردند و به برخی مسلمانان ساده‌لوح چنین القا کردند که می‌خواهند اسلام واقعی را پیاده کنند و آنچه را با زور اسلحه و اجبار بر مردم تحمیل می‌کنند، در حقیقت ادامه جهاد اصیل و اسلامی است.
هدف اربابان آنها این بود که جنگ‌جویان داعش با پول و سلاح، به نام جهاد چنان اعمالی انجام دهند که مردم از روح اصلی اسلام و حکمت جهاد بی‌خبر بمانند و حتی از کلمه جهاد متنفر شوند.
در دوران جمهوریت، وحشت‌های داعش نه تنها تاریخ ظلم‌های دوره مغول‌ها را زنده کرد، بلکه در برخی مناطق با حمایت حامیان‌شان (اشغالگران خارجی – امنیت ملی جمهوری) از سرهای مردم مناره ساختند، به زنان و اموال مردم به چشم غنیمت نگاه کردند و بر اعمال زشت‌شان شعار مقدس «الله اکبر» سردادند. آنها جنایات وحشیانه خود را جهاد نامیدند و با این کار ذهن بسیاری از مردم و خارجیانی که از خط اصلی جهاد بی‌اطلاع بودند، را مشوش و منحرف کردند.
پیام آنها این بود که جهاد فقط قتل‌عام، ستم و ویرانی است. داعشی‌های خوارج برای انجام این کار از جوانان احساساتی و افراد فریب‌خورده خود با زور و پول استفاده کردند، مساجد، زیارتگاه‌ها و مکان‌های مقدس دیگر را منفجر کردند، عالمان پیشرو در گفتگو، صلح و امور خیریه و رهبران قومی را کشتند. عجیب اینجاست که تخریب مساجد، کشتن عالمان واقعی، ترور بی‌رحمانه کودکان کوچک، زنان و سال‌خوردگان را جهاد می‌دانستند و این در حقیقت هدف اصلی اربابانشان بود. آنها می‌خواستند جهاد واقعی را چنان در نظر مردم زشت جلوه دهند که هیچ مسلمانی دیگر جرات انجام این مسئولیت مقدس در برابر کافران را نداشته باشد.
خلاصه اینکه همانطور که داعش بر سایر شعائر و ارزش‌های اسلامی با دستور اربابانشان معامله کردند و به ابزار طرح‌ها و نقشه‌های جاسوسی آنها تبدیل شدند؛ برای بدنام کردن کلمه و مبارزه مقدس جهاد نیز از هیچ کاری دریغ نورزیدند و هیچ سندی وجود ندارد که نشان دهد آنها در دوران جمهوریت در افغانستان یا در محل اصلی ظهورشان یعنی عراق و سوریه، اشغالگر خارجی را کشته یا به مراکز و صفوف آنها حمله کرده باشند که اصل جهاد همان است.
در افغانستان عالمان واقعی بسیاری هستند که توسط داعش ترور شده‌اند و سپس این عمل خود را جهاد نامیده‌اند.
عموم مسلمانان باید بیدار و هوشیار باشند که داعش به عنوان یک پروژه غربی، ابتدا از طریق تحقیر جهاد، نظریه و روحیه جهاد را از بین می‌برد و سپس به دستور اربابان خود، مجاهدین واقعی و یادگارهای جهادی را تحت نامها و شعارهای مختلف غارت و نابود می‌کند. نمونه بارز و تازه آن، شهادت شهید خلیل‌الرحمن حقانی، مجاهد پیشگام و شجاع دو جهاد افغانستان است که در یک مکان مقدس یعنی مسجد شریف اتفاق افتاد و این اقدام پرده از چهره پلید آنها برداشت.
خوشبختانه مبارزه جهادی امارت اسلامی، شهادت‌ها، هجرت‌ها و خدمات مجاهدین به نسل جوان افغانستان به صورت عملی نشان داده شده و اکنون می‌توان بین جهاد اصیل و جهاد ساختگی (جعلی) تفاوت قائل شد. با وقوع این رویداد معاصر (فتح)، داعش روحیه خود را باخته و دیگر نمی‌تواند از شعارهای مقدس جهاد برای اعمال ننگین خود سوءاستفاده کند.
