شهادت در تاریخ اسلام عظمت بزرگی دانسته شده است که صاحبان عظمت از آن بهره‌مند شده‌اند؛ آرزوی رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وسلّم این بود که به شهادت برسد.
دوستان محبوب رسول اکرم صلی‌الله‌علیه‌وسلّم که راجع به ایشان از منجی عالم بشریت روایت است که: “اصحابي کالنجوم بأیهم إقتدیتم إهتدیتم” هر یک از این ستاره‌گان امید و آرزو داشت که در راه خدا شهید شود و از بندگان محبوب خداوند قرار گیرد.
از آنجائیکه شهادت مقام والایی است که اشخاص اساسی اسلام برای به دست آوردن آن از خداوند طلب دعا کرده‌اند، پس معلوم است که شهید از عزت بسیار بالایی برخوردار خواهد بود و در نزد خداوند مقام و منزلت بالایی دارد.
به‌ویژه شهیدی که توسط خوارج به شهادت می‌رسد! زیرا رسول الله صلی‌الله‌علیه‌وسلّم فرموده است: “طوبی لمن قتلهم و قتلوه” یعنی سعادت از کسی است که یا آن‌ها (خوارج) را بکشد یا به دست آن‌ها (خوارج) شهید شود. حقا که این یک سعادت است!.
از این‌رو سعادت به‌شمار می‌رود که یاران جان‌نثار رسول اکرم صلی‌الله‌علیه‌وسلّم از قبیل حضرت عثمان ذوالنورین و حضرت علی رضی‌الله‌عنهما به دست خوارج به شهادت رسیدند و بسیاری از اصحاب، تابعین، تبع تابعین، علمای بزرگ، اجداد این امت و امامان تاریخ توسط همین افراد سفاک و سفهاء الاحلام به شهادت رسیده‌اند. همه آن‌ها سعادت‌مند بودند که به دست خوارج به شهادت رسیدند.
اخیراً علمای بزرگ اسلام، غازیان و امیران مؤمنان به دست این گروه نیابتی به شهادت رسیده‌اند؛ امام العزیمت شهید سعید شیخ رحیم الله حقانی تقبله‌الله، شهید نیک محمد رهبر، شهید حاجی داوود مزمل، شهید شیخ مولوی مجیب‌الرحمن انصاری و… شهدای زیادی هستند که اخیراً این سعادت بزرگ نصیبشان شده است.
اگرچه فتح مبین به دست آمده است؛ پرچم سفید بر خاک افغانستان به اهتزاز درآمده، نظام شرعی رونق یافته و دوران تاریکی‌ها سپری شده است اما هنوز شهادت وجود دارد. شهادت هنوز وجود دارد که پاسداران اسلام، کوه‌های علم و قاتلان کفار را از ما جدا می‌کنند. بدون شک بشارت از آن‌ها بوده/است.
امروز تحت عنوان قسمتی از حدیث فوق از شهید سعید که دشمن سرسخت خوارج بود، یادآوری می‌نمایم؛ هم او خوارج را می‌کشت و هم خودش به دست خوارج به شهادت رسید. تقبله‌الله.
من با شهید انجینر سیف‌الله سعید تقبله‌الله هیچ نسبت و ارتباطی نداشتم، اما چون برای بقای نظام اسلامی و از بین بردن خوارج به شهادت رسید؛ این را برای خود افتخار می‌دانم. یعنی خوشحالم که راهرو راه چنین شهدایی هستم.
شهید سعید به دین و نظام اسلامی خود وفادار بود، فداکاری از خود نشان داد، همیشه با چنین گروهی جنگید که هیچ مؤمنی از شر آن در امان نیست، اشراری را کشت که هیچ مسلمانی از ضرر آن‌ها محفوظ نیست و بدین ترتیب جام شهادت نوشید.
شهادت ایشان را تبریک و تهنیت عرض می‌دارم. برای خانواده و دوستانش صبر جزیل و اجر جزیل از درگاه پروردگار متعال مسئلت دارم، شهادت رمز بقای ماست. کسانی که در صفوف شان شرف شهادت ندارند، افراد ضعیفی هستند.