قیام ا.ا.ا و پایان عصر دموکراسی
داکتر اسد
در این مقاله به بررسی جنبه‌های مختلف شکل‌گیری امارت اسلامی افغانستان یا (تحریک طالبان)، مرحله جهاد و تلاش‌های آن در مقابله با دموکراسی خواهیم پرداخت.
۱:- چگونه امارت اسلامی شکل گرفت؟
بنیان‌گذاران اولیه امارت اسلامی، طلاب علوم دینی بودند که در مدارس کلیوالی و مساجد به تحصیل علوم دینی مشغول بودند. بسیاری از آنان در جهاد علیه اشغال شوروی نقش فعال داشتند و حتی جبهات مستقلی را اداره می‌کردند.
در دوران جنگ‌های داخلی و هرج‌ومرج زمانی که ظلم، قتل، غارت و خشونت تفنگ‌سالاران به اوج رسید، گروهی از طلاب مدارس کلیدهای در منطقه سنگ‌حصار، واقع در ولسوالی ژری ولایت قندهار (که آن زمان مربوط به میوند بود) به رهبری ملا محم عمر مجاهد رحمه‌الله تصمیم به قیام علیه این وضعیت گرفتند. این گروه با جذب طلاب سایر مدارس کلیوالی در ولسوالی‌های میوند و پنجوایی و مناطق اطراف، پا به میدان مبارزه گذاشتند.
طالبان به رهبری ملا محمدعمر زمانی به سلاح متوسل شدند که کشور و ملت در آستانه نابودی کامل قرار داشت. هر روز جان، مال و حقوق مردم ضایع می‌شد، ناموس و عزت مسلمانان مورد تهدید قرار می‌گرفت، افغانستان با خطر تجزیه و سقوط مواجه بود و هیچ نیرویی قادر به مهار این فساد و ظلم نبود.
در چنین شرایطی، جنگ‌های داخلی در افغانستان به اوج رسید، ثمره جهاد نابود شد، خون یک و نیم میلیون شهید مورد خیانت و جفا قرار گرفت، جهاد مقدس بدنام شد و رهبران جهادی کشور را به‌خاطر منافع شخصی و قدرت به ویرانه‌ای بدل کردند. این عوامل زمینه‌ساز شکل‌گیری امارت اسلامی شدند تا کشور و مردم افغانستان را از این ظلم و بدبختی‌ها نجات دهند.
۲:- مرحله جهاد؛
در هفتم اکتوبر ۲۰۰۱ میلادی (برابر با ۱۵ میزان ۱۳۸۰ هجری شمسی) آمریکا و متحدانش حمله نظامی به افغانستان را آغاز کردند.
این حمله‌ی آمریکا برخلاف تمامی اصول انسانی و قوانین بشری، منجر به اشغال افغانستان شد؛ نظام اسلامی در کشور را سرنگون کرد و اداره‌ای تحت عنوان جمهوری، با حمایت مزدوران داخلی، تشکیل داده شد.
پس از این، قوانین اسلامی جای خود را به دموکراسی و جمهوری سپرد. تحت نام حقوق و آزادی‌های زنان، به ترویج فساد و فحشا توجه می‌شد، صدها شبکه تلویزیونی، رادیویی، خبرگزاری و مجله شروع به فعالیت کردند، علاوه بر حمله نظامی، تجاوز فرهنگی و فکری نیز آغاز شد، برنامه‌هایی همچون “ستاره افغان” و موارد مشابه به اجرا درآمدند، دوره‌ی بدبختی افغانستان شروع شد و ارزش‌های دینی و ملی به تمسخر گرفته و زیر پا می‌شدند.
اما در سوی دیگر، مؤمنان هنوز امید خود را از دست نداده بودند؛ برخلاف ذهنیت غالب تمام جهان، آنان به خداوند متعال ایمان داشتند و به نصرت الهی امیدوار بودند. مؤمنان باور داشتند که قدرت آمریکا در نهایت حتماً شکست خواهد خورد، جهاد بار دیگر آغاز می‌شود و بشریت بار دیگر در مبارزه ایمان و مادیت از قوت و قدرت ایمان شگفت‌زده خواهد شد.
برای شکست اشغال کفری و دموکراسی، هزاران جوان برای عملیات استشهادی آماده شدند. مجاهدین فدایی ضربات کوبنده‌ای به اشغالگران وارد کردند که تصور آن برای دشمنان غیرممکن بود. این عملیات اشغالگران را وادار به فرار از افغانستان و بیرون نمودن عساکر خود کرد.
سرانجام، پس از ۲۰ سال مبارزه سخت و جهاد مقدس، آمریکا شکست خود را پذیرفت و در دوحه با امارت اسلامی توافقنامه‌ی شکست را امضا کرد. نیروهای خود را به‌طور کامل از افغانستان بیرون کرده و به این ترتیب، نظام جمهوری و دوره سیاه دموکراسی در افغانستان به پایان رسید.
بار دیگر امارت اسلامی حاکم شد و بساط دموکراسی در سراسر کشور برچیده شد. فضای امنی برقرار گردید و نظام اسلامی، به‌عنوان خواسته‌ی دیرینه افغان‌ها، در کشور حاکم شد.
