بله؛ علما ستارگان درخشان روی زمین هستند که تمام زمین با آن‌ها روشن و زیبا می‌باشد.
از همین‌رو رسول خدا می‌فرماید: «العلماء في الأرض مثل النجوم في السماء». مثال علما در زمین مانند ستارگان در آسمان است.
حضرت ابن عباس رضی‌الله‌عنه می‌فرماید: «العلماء نجوم الارض» یعنی علما ستاره‌های روی زمین هستند.
در وجود آسمان سبز و ستارگان بسیار درخشان در شب، انسان قدر و ارزش ستارگان را به اندازه‌ای نمی‌داند که در سفری در تاریکی سیاه و شب بدون مهتاب می‌داند.
بله! همین‌طور انسان ارزش و اهمیت علما را در زندگی خود به اندازه‌ای نمی‌داند که در غیاب آنان دلتنگ شان می‌شود.
هنگامی که برج علم و عرفان و ستاره درخشان زمین مانند شهید شیخ رحیم الله حقانی فرو می‌ریزد؛ تاریکی تیره و تار حاکم می‌شود و چادر خود را پهن می‌کند، آنگاه غم و ترس جبران ناپذیری برای انسان‌ها پدید می‌آید.
مرگ حق است اما مرگ این گونه شخصیت‌ها در واقع مرگ همه دنیاست.
شهید شیخ صاحب نه تنها چراغ روشنایی برای مردم مسلمان افغانستان بود بلکه هدایت‌گر و رهبر واقعی تمام امت اسلامی بود.
شهيد شيخ صاحب امام رازی زمان بود؛ وی در كنار خدمات علمی، داعی بزرگ جهاد و مجاهد عملی بود و خدمات شايانی را در اين راه انجام داده بود.
شیخ صاحب بر اساس علم خود به شدت از دین دفاع کرد، چشم خار گروه‌های منفور و نا اهل زمان بود، از منهج اهل سنت و الجماعت شجاعانه دفاع کرد، هیچ گونه ترس و خطری را در این راه پرمشقت احساس نکرد، او در کمین دفاع از حق در برابر دشمنان دین و مذهب به تنهایی نشسته بود.
استاد شهید عمر خود را در عرصه علم، جهاد و دفاع از سیره مقدس اهل سنت و الجماعت و مبارزه قاطع با فتنه‌ها گذراند.
او سنگر استدلال قوی و منبع شجاعت بود، سرانجام در حمله‌ای ضعیف و ناجوان‌مردانه‌ای از این دنیای فانی رحلت نمود.
امت مدیون خدمات علمی و احسان فراوان ایشان است.
انا لله و انا الیه راجعون
