زمانی که همهٔ دنیا در غفلتی عمیق فرو رفته بود و کسی گمان آن را نداشت که گروه اندکی از جوانان مسلمان، از درون تونل‌های چند صد کیلومتری و عمیق، همانند خورشید از لابه‌لای ابرهای سیاه و از دل شب تاریک، بر اهل زمین چهرهٔ بگشاید و چهرهٔ امتی که قریب به یک قرن زیر آتش و دود سیاه و کبود گشته بود را منور سازند.
آری!
در آن هنگام که دنیای مدرن و مدعی در عرصه تکنالوژی، در خوابی عمیق فرو رفته بود و هیکلهٔ استخباراتی و تجسسی آنها در هم کوبیده شده بود، جوانانی از بزرگ‌ترین زندان بدون سقف دنیا(غزه) سر بالا کرده و با عزم آهنین و ارادهٔ قوی بر قلب دشمن تاختند.
جوانانی که همچون پرنده‌های ابابیل بر سر دشمنان فرود آمدند و صدها مجاهد انغماسی، در کوتاه ترین فرصت ممکن هیبت و هیکلهٔ دشمن غاصب را در هم کوبیدند.
آنها توانستند که بسیاری از شهرک‌ها و اماکن اشغال شده را باری دیگر با قلمروی مسلمانان متصل کنند و هزاران مجرم یهودی را به سزای اعمال‌شان برسانند.
در حقیقت، هفتم اکتوبر روزی بود که نصرت الله بر اهل فلسطین جاری شد و باری دیگر دل امت غمدیده شاد گشت.
روز هفت اکتوبر ۲۰۲۳ میلادی، روز پیروزی اهل ایمان بر قوای تا دندان مسلح دنیای کفر بود.
هفتم اکتوبر روزی بود که برای همهٔ انسان‌های آزادی خواه، یک تلنگر و حاوی یک پیام بزرگ بود؛ آنهم: هر آزادی خواه زمانی که بخواهد از آزادی برخوردار باشد، نه دیوارهای سنگی می‌توانند در مقابلش ایستادگی کنند و نه قوای تا دندان مسلح کفری.
هفتم اکتوبر روزی بود که جوانان آن را باید سرلوحهٔ زندگی خود قرار دهند و برای نسل‌های آینده،مایهٔ سربلندی و عزت باشد.
آنچه که پس از یک سال در غزه مشاهده می‌کنیم؛ صبر، توکل و استقامت می‌باشد و با وجود ویرانی‌هایی که بر سر غزه آمده، آنچه که پیروزی از آنان است اهل غزه و مسلمانان آنجا هستند.
