در نتیجه حمله برنامهریزی شدهی خوارج که برای شهادت سه تن از یاران نامدار پیامبر صلیاللهعلیهوسلّم طراحی کرده بود، تنها ابن ملجم به هدف خود رسید.
زیرا برک التمیمی که مسئولیت کشتن حضرت معاویه رضیاللهعنه را پذیرفته بود، هنگامی که معاویه رضیاللهعنه برای نماز صبح به سوی مسجد میرفت، به او حمله کرد اما شمشیر بارک به ساق پای حضرت معاویه رضیاللهعنه اصابت کرد که باعث زخم سطحی شد و فرصت حمله دوم به او نرسید زیرا توسط محافظان معاویه رضیاللهعنه گرفتار شد.
بارک التمیمی به حضرت معاویه رضیاللهعنه گفت: من را در مقابل یک خوشخبری رها کن! و آن اینکه حضرت علی رضیاللهعنه امروز کشته شد.
حضرت معاویه رضیاللهعنه به او گفت: دوست شما نیز با شکست مواجه خواهد شد.
بارك گفت: نه؛ حضرت على رضیاللهعنه محافظ ندارد.
بازهم برک کشته شد.
و عامل قتل عمرو بن عاص رضیاللهعنه ماند که عمرو التمیمی بود. هدف این خارجی در آنجا از دست رفت که همان شب عمرو بن عاص رضیاللهعنه سخت مریض شد و نماز صبح را در خانه خواند.
چون امامت نماز صبح را خارجه بن ابی حبیبه رضیاللهعنه در آن روز بر عهده داشت، عمرو التمیمی گمان کرد که او عمرو بن عاص است، پس به او حمله کرد و او را به شهادت رساند.
سپس عمرو بن عاص رضیاللهعنه دستور داد و سر این خارجی نیز از تنش جدا و کشته شد.