شهادت در فرهنگ اسلامی ما علاوه بر این‌که یک رویدادی تاریخی یا لحظه‌ای در تقویم حیات به حساب می‌رود، یک مسیر جاودان و حقیقتی عمیق است که از رگ‌های غیرت و ایمان امت جاری می‌شود. این میراث والا که در برگ‌های زرین تاریخ اسلام حک شده است، نه‌تنها نشان از اوج ایثار و فداکاری دارد، بلکه تجلی روح بی‌بدیل انسان مؤمن در پیمودن راه خداوند متعال است.
امروز از شهادت یکی از فرزندان غیور اسلام، خلیل‌الرحمن حقانی، آگاه شدیم که از سوی دشمنان اسلام و وطن ناجوانمردانه به شهادت رسید؛ مردی که قامتش در برابر طوفان‌های زمانه خم نگشت و قدم‌های استوارش همواره در مسیر جهاد و عزت امت برداشته شد. او که سالیان عمر خود را در سنگرهای جهاد علیه دو ابرقدرت زمان، شوروی و آمریکا، گذراند، از پیشوایان تقوا و شجاعت بود. شخصیتی که اخلاصش در خدمت به اسلام و مردم، او را متمایز می‌ساخت.
پس از استقرار امارت اسلامی افغانستان و خروج نیروهای اشغالگر آمریکایی، او به‌عنوان وزیر مهاجرین انتخاب شد و تمام توان خویش را برای بازگرداندن کرامت به مهاجرین مسلمان به کار گرفت. تلاش‌های او برای تسهیل بازگشت مهاجرین از ایران و پاکستان، گواه بزرگی بر عمق تعهد او به رسالت اسلامی‌اش بود.
ما وارثان قافله‌ای هستیم که شهادت را به‌عنوان مقصد برگزیده است. این قافله، در هر نسلی، چراغ حقیقت را به دستان مردان و زنانی سپرده که آماده‌اند خون خود را در مسیر دفاع از دین و عدالت نثار کنند. شهادت در فرهنگ ما محدود به میدان نبرد نیست؛ بلکه هر آن‌جا که انسان، در برابر ستم و باطل، برای اقامه حق و عدالت می‌ایستد، میدان جهاد است.
این حقیقتی است که تاریخ گواهی می‌دهد: شهادت نه پایان است و نه زوال، بلکه اوج حیات جاودانه و طلوع خورشید ایمان است. بقای نظام اسلامی و تداوم پرچم‌داری حق، جز با ایثار و فداکاری میسر نمی‌شود. هر چند دشمنان گمان می‌برند با گرفتن جان مؤمنان، می‌توانند نور حق را خاموش کنند؛ اما نمی‌دانند خون شهید، مشعل فروزانی است که دل‌های مردمان را روشن‌تر می‌سازد.
به مردم خود ایمان داشته باشید، چرا که در روزگار فتنه، انسان‌های امین و صادق کمتر یافت می‌شوند، اما همان اندک‌شماران کافی‌اند تا مسیر حق را همچنان تابناک نگاه دارند. شهادت خلیل‌الرحمن حقانی، یادآور این حقیقت است که راه جهاد پایان نمی‌یابد و نه قربانی‌ها فرومی‌کاهد؛ بلکه هر نسل، حلقه‌ای از این زنجیره‌ی نورانی است.
إنا لله وإنا إليه راجعون
شهادت، میراثی است که ما به آن فخر می‌کنیم و از آن به‌عنوان نشانی از کرامت انسانی و تعهد الهی خود یاد می‌کنیم. این راه پایدار باد و این فداکاری‌ها برای برافراشتن پرچم حق تا قیامت ماندگار باد!
