هرگاه حرف از اتحاد جبهه بغاوت و خوارج داعش به میان می آید شاید برای عده‌ای عجیب و حتی ناممکن به نظر برسد.
زیرا می‌گویند اهداف و خواسته‌های این دو گروه کاملا متفاوت است و هر کدام برای هدفی جداگانه دست به سلاح برده است.
جبهه بغاوت برای تعطیل قوانین شرعی، فروپاشی نظام اسلامی و برپائی نظام پوسیده غربی زیر نام دیموکراسی می‌جنگد، حال آن‌که خوارج داعش هدف‌شان را تطبیق شریعت اسلامی می‌خوانند.
پس چگونه می‌توان گفت که این دو گروه با دو پرچم و دو شعار مختلف با هم متحد شده اند و علیه نظام اسلامی در افغانستان قد علم نموده اند؟!
در جواب این افراد باید گفت که برای روشن شدن این قضیه و درک بهتر آن کافیست به چند موضوع دقت نمود:
۱_ آن‌چه خوارج داعش و جبهه بغاوت ادعا می‌کنند، چیزی بیش از چند شعار پوشالی نیست و اصل هدف‌شان چیز دیگریست.
• بگونه مثال خوارج داعش مبنای جنگ‌های باطل و خون‌های بی‌گناهانی که می‌ریزاند را عدم تحکیم شریعت اسلامی توسط مخالفین خود می‌داند، حال آن‌که شریعت اسلامی بعد از سقوط نظام دست‌نشانده جمهوریت، توسط امارت اسلامی در افغانستان تطبیق شده است پس دلیل این مخالفت و جنگ چیست؟
• به همین ترتیب جبهه بغاوت نیز شعار حمایت از حقوق بشر، حقوق زن و تحکیم نظام دموکراسی برای زندگی بهتر افغان‌ها را سر می‌دهد، حال آن‌که در بیست‌سال اشغال زیر سیطره همین مفسدین، نه زنان مسلمان در امان بودند، نه از کشتار کودکان افغان توسط اشغال‌گران جلوگیری می‌شد و نه هم نظام دموکراسی دردی از مردم را دوا کرد.
۲_ شاید شعارهای خوارج و باغیان از هم متفاوت باشد، اما بادار و ارباب‌شان که همانا آمریکای طاغوت و دستگاه‌های استخباراتی منطقه و جهان است هدف‌شان یکی‌است و آن برچیدن نظام اسلامی از افغانستان است، هدفی که بعد از شکست سپاهیان کفر در افغانستان، اکنون به دوش گروه‌های نیابتی‌شان افتاده است و همان‌طور که از قدیم گفته اند هر آن‌کس نان دهد، فرمان دهد.
۳_ از آنجایی‌که تلاش‌های هر دو گروه علی‌رغم پشتیبانی قدرت‌های بیرونی و تبلیغات گسترده در سطح منطقه و جهان، بازهم با شکست مواجه شد و کاری از پیش نبرد، بنابراین بخاطر تقویت یک‌دیگر باهم متحد شدند، اما بخاطر راضی نگه‌داشتن فریب‌خوردگان و پیروان ساده‌لوح خود این اتحاد را پنهان نمودند، تا این‌که در عملیات‌های اخیر سربازان جان برکف نظام اسلامی پرده از چهره کثیف‌شان کنار رفت و دیگر حتی در میان طرفداران‌شان نیز حیثیتی ندارند و در کنار شکست در جبهه جنگ، در میدان مبارزات فکری و تبلیغات رسانه‌ای نیز خار و ذلیل شدند و دیری نخواهد گذشت که ریشه این فساد‌پیشگان در خاک افغانستان به طور کامل خشکانیده شود ان‌شاءالله.