خوب و بد، اصول ساختار جامعه، مردم، گروه‌ها، حکومت‌داری و در مجموع هر طبقه و بخشی از زندگی است، افراد خوب و بد در جامعه وجود دارد، باقی‌مانده همه علی هذا القیاس اما مهمترین چیز تحقیق، درک و تشخیص خوب و بد است.
از جمله معیارهای دیگر؛ بین دین و مذهب نیز خوب و بد، حق و باطل وجود دارد اما تحقیق و شناخت این حق و باطل، خوب و بد در کتاب مقدس خداوند قرآن کریم و احادیث حضرت محمد صلی‌الله‌علیه‌وسلّم بسیار خوب توضیح داده شده است.
کسی که به قرآن کریم طوری عمل نماید که رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وسلّم و اصحاب وی بعد از او عمل کرده‌اند و قرآن کریم را طوری بیان کند که رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وسلّم و یارانش پس از وی بیان کرده است؛ پس اینان بهترین و عادل‌ترین مردم زمان هستند.
اما کسانی که احکام خداوند، احادیث رسول الله، ارکان مقدس اسلام، راه پاک صحابه را تحریف و تغییر داده‌اند؛ آنها بدترین و باطل‌ترین مردم زمان هستند.
مردمی که در عصر کنونی به خوارج امروزی (داعش) معروف هستند؛ نمی‌توانند از قرآن و حدیث چنین دلیلی بیاورند که شرح صدر برای مردم باشد، لذا برای اثبات ادعای نادرست خود مجبور به بیان این مطلب می‌شوند که طالبان، القاعده یا سایر گروه‌های جهادی حق نبوده‌اند از همین‌رو از آنها جدا شدیم و راه دیگری را برای خود انتخاب کردیم در حالی که طالبان، القاعده و سایر گروه‌های جهادی در جهت اسلام و وحدانیت خداوند کار می‌کردند/می‌کنند اما خوارج این روش را تغییر دادند و دین مقدس اسلام را بدنام ساختند.
نخستین خوارج از صف کسی جدا شدند که بهترین فرد جهان بود؛ چهارمین خلیفه راشد حضرت علی کرم‌الله‌وجهه نه تنها صحابی بود، بلکه کاتب وحی و داماد رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وسلّم بود، او فرزند عموی رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وسلّم بود که پیامبر او را طفولیت بزرگ کرد و او را از اهل بیت خود شمرده بود. امتیاز اولین کودکی که ایمان آورده بود از حضرت علی کرم‌الله‌وجهه بود اما بازهم خوارج از او جدا شدند و با وجود تمام این مناقب فراوان، فتوای کفر و ارتداد او را می‌دادند.
در آن زمان نیز خوارج آیات قرآن کریم را همان‌گونه تأویل می‌کردند که خوارج امروزی (داعش) آنها را به نفع خود تأویل می‌کنند.
وقتی با آنها یا هر دموکرات دیگری در رسانه‌های اجتماعی برخورد می‌کنید؛ به خاطر حقانیت خود بیشتر روی این موضوع تمرکز می‌کنند که اگر طالبان یا القاعده برحق می‌بودند چرا داعش از آنها جدا شد، اما آنها از این موضوع آگاه نیستند که هرگاه حقانیان و باطل‌پرستان در یک گروه جمع شوند خداوند در آنجا قطعاً حادثه‌ای را ایجاد می‌کند که باعث جدایی حق و باطل قرار می‌گیرد.
مانند واقعه حکم یا وساطت در عصر حضرت علی و معاویه رضی‌الله‌عنهما و در زمان ما رحلت مرحوم امیرالمؤمنین ملا محمد عمر رحمه‌الله و مصالحه با کفار بعد از آن.
وَتِلْكَ الْأَيَّامُ نُدَاوِلُهَا بَيْنَ النَّاسِ وَلِيَعْلَمَ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا وَيَتَّخِذَ مِنكُمْ شُهَدَاءَ وَالله لَا يُحِبُّ الظَّالِمِينَ [آل عمران: ۱۴۰]
و این روزها (حوادثی) می‌باشند که در میان مردم به نوبت تغییر می‌دهیم تا خداوند مؤمنان را معلوم نماید، از شما شهدا بگیرد و خداوند ستمگران را دوست ندارد.
