در ۲۸ فبروری سال ۲۰۲۵ میلادی ساعت دو بعد از ظهر مولانا حامد الحق پس از ادای نماز جمعه به سمت دروازه‌ای که برای علما و اساتید اختصاص داده شده بود، از میان جمعیت نمازگزاران حرکت کرد. هنگامی که به دروازه می‌رسد یک انتحاری با سرعت زیاد به او نزدیک شد و با مواد منفجره‌ای که در واسکت او جاسازی شده بود، خود را منفجر کرد.
بر اساس معلومات، مولانا حامد الحق در این حمله ابتدا به شدت مجروح شد و سپس در شفاخانه جان خود را از دست داد. این حمله در مسجد جامع بزرگ جامعه حقانیه در منطقه اکوره خټک شهر نوشهر در خیبر پختونخوا انجام شد، جایی که در روز جمعه صدها نمازگزار و طلبه حضور داشتند.
این حمله به‌طور ناگهانی رخ نداد. بر اساس گزارش‌ها، سازمان‌های استخباراتی پاکستان قبلاً به مولانا حامد الحق هشدار داده بودند که او هدف تروریست‌ها قرار گرفته است. اما سوال این‌ست که سازمان‌های پاکستانی برای جلوگیری از این حمله چه اقداماتی انجام داده بودند؟ تاکنون پاسخی برای این سوال وجود ندارد.
مولانا حامد الحق نه تنها معاون دارالعلوم حقانیه بود بلکه رهبر یک حزب مذهبی سیاسی مشهور در پاکستان به نام “جمعیت علمای اسلام” نیز بود.
حال سوال این‌ست که اگر هدف رهبر حزب مسلم لیگ (ن) یا هر حزب سکولار غیرمذهبی دیگری بود، آیا سازمان‌های پاکستانی فقط به او هشدار می‌دادند یا برای دستگیری مهاجم اقدامی می‌کردند؟
این واقعیت که سازمان‌های پاکستانی در مورد این حمله احتمالی اطلاعات داشتند و با این وجود حمله اتفاق افتاد، نشان می‌دهد که این سازمان‌ها چگونه با اهداف خاص خود رفتار می‌کنند.
روش اقدام آن‌ها به این شکل است:
۱. دادن هشدار خطر؛
۲. گماردن چند پولیس (که حتی مهارت محافظت از خود را هم ندارند)؛
۳. زیر نظر گرفتن مهاجم احتمالی و هموار کردن راه او برای رسیدن به هدف.
دادن هشدار خطر و گماردن چند پولیس فقط یک اقدام نمایشی برای تبرئه خود است، اما هیچ کس این را قبول ندارد. سازمان‌های پاکستانی باید بدانند که این روش‌ها دیگر کارایی ندارند.
دو روز پس از این حمله اداره ضدتروریسم خیبر پختونخوا (CTD) یک اطلاعیه عمومی منتشر کرد که در آن عکس مهاجم کشته شده نیز وجود داشت و اعلام کرد: “به عموم مردم اطلاع داده می‌شود که اگر هر کسی اطلاعات دقیقی در مورد نام این فرد (مهاجم)، نام پدر و آدرس او ارائه دهد، ۵۰۰ هزار روپیه به او انعام داده خواهد شد و نام اطلاعات‌دهنده محفوظ خواهد ماند.”
این واکنش غیرحرفه‌ای و غیرمسئولانه این اداره مهم که تحت نظارت سازمان استخبارات پاکستان (ISI) فعالیت می‌کند، نشان داد که چگونه با قتل یک شخصیت مذهبی و سیاسی شناخته شده در سطح کشور برخورد می‌کند. از چنین واکنش‌هایی مشخص می‌شود که یا این سازمان‌ها ناکارآمد هستند یا این نوع رفتار را برای فریب مردم انجام می‌دهند.
همچنین، هنگامی که یک حادثه امنیتی در پاکستان رخ می‌دهد و مقامات پاسخی برای قربانیان ندارند، بلافاصله راه آسان سرزنش دیگران را انتخاب می‌کنند.
پس از این حادثه نیز حساب‌های توییتری مرتبط به فوج پاکستان به طور همزمان شروع به نوشتن کردند که مهاجم افغان بوده و این حادثه را به مهاجران افغان مرتبط کردند. سپس آن‌ها تقصیر را به گردن دولت افغانستان انداختند.
شبکه‌های تلویزیونی مشهور پاکستان نیز در گزارش‌های خود درباره قتل مولانا حامد الحق این جمله را اضافه کردند که “او از آموزش زنان حمایت می‌کرد” تا قتل او را به دولت افغانستان مرتبط کنند.
پس از این حادثه، دوستان، شاگردان و اعضای خانواده مولانا حامد الحق ویدیویی در شبکه‌های اجتماعی منتشر کردند که در آن به طور غیرمستقیم از سازمان‌های پاکستانی به شدت انتقاد می‌کردند.
همچنین باید یادآوری کرد که مولانا سمیع الحق رحمه‌الله، پدر مولانا حامد الحق نیز در سال ۲۰۱۸ به شکلی بسیار مشکوک و مرموز به شهادت رسید. این حادثه در امن‌ترین منطقه پاکستان، بحریه‌تاون راولپندی اتفاق افتاد، شهری که دفتر مرکزی فوج پاکستان نیز در آن قرار دارد.
مولانا سمیع الحق در آن زمان به شدت از تصمیمات قضایی پاکستان انتقاد می‌کرد که حکم آزادی آسیه بی بی را صادر کرده بود و او قصد داشت در تظاهرات مدنی علیه این حکم شرکت کند.
در شب قتل، او در اتاق خود مورد اصابت چاقو قرار گرفت در حالی که این منطقه مملو از دوربین‌های امنیتی بود. شش سال از این حادثه گذشته است اما تا امروز هیچ معلوماتی درباره قتل او فاش نشده است و این پرونده مانند هزاران پرونده دیگر در کشوی سازمان‌های پاکستانی زیر خاک و غبار فراموش شده است.
سازمان‌های استخباراتی پاکستان با پرونده شهادت مولانا حامد الحق نیز به همین شکل رفتار خواهند کرد. ابتدا به خانواده او اطمینان خاطر خواهند داد، سپس روند تحقیقات را به تعویق خواهند انداخت و در نهایت این پرونده نیز مانند گذشته فراموش خواهد شد.
اما به نظر می‌رسد که این بار حلقه‌های مذهبی این موضوع را رها نخواهند کرد. در واکنش به این حمله، مولانا فضل الرحمن گفت: “این حمله به خانه و مدرسه من است. ما مدت‌هاست که در باره ناامنی در خیبر پختونخوا هشدار داده‌ایم اما دولت سکوت کرده است و عملکرد سازمان‌های امنیتی مورد سوال است.”
چهار روز بعد، مدرسه حقانیه بیانیه‌ای قوی منتشر کرد که در آن به روند تحقیقات جاری در باره قتل مولانا حامد الحق ابراز تردید شد و خواستار تشکیل یک تیم تحقیقاتی مشترک (JIT) برای بررسی این حادثه شد.
در بیانیه همچنین اشاره شده است که پرونده قتل مولانا سمیع الحق هنوز حل نشده است و اگر دولت فکر می‌کند که قتل مولانا حامد الحق نیز فراموش خواهد شد، این یک اشتباه بزرگ است.