در حدیثی طولانی در صحیح مسلم در خطبه ای که علی رضی الله عنه ایراد فرمودند چنین آمده است : فَقَالَ عَلِيٌّ رَضِيَ اللهُ عَنْهُ : أَيُّهَا النَّاسُ، إِنِّي سَمِعْتُ رَسُولَ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ يَقُولُ : ” يَخْرُجُ قَوْمٌ مِنْ أُمَّتِي، يَقْرَءُونَ الْقُرْآنَ، لَيْسَ قِرَاءَتُكُمْ إِلَى قِرَاءَتِهِمْ بِشَيْءٍ، وَلَا صَلَاتُكُمْ إِلَى صَلَاتِهِمْ بِشَيْءٍ، وَلَا صِيَامُكُمْ إِلَى صِيَامِهِمْ بِشَيْءٍ، يَقْرَءُونَ الْقُرْآنَ، يَحْسَبُونَ أَنَّهُ لَهُمْ، وَهُوَ عَلَيْهِمْ لَا تُجَاوِزُ صَلَاتُهُمْ تَرَاقِيَهُمْ ، يَمْرُقُونَ مِنَ الْإِسْلَامِ، كَمَا يَمْرُقُ السَّهْمُ مِنَ الرَّمِيَّةِ “.
حضرت علی رضی الله عنه گفتند: ای مردم! من از رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم شنیده ام که فرمودند : از میان امت من کسانی بیرون می‌شوند که قرآن را تلاوت می‌کنند، تلاوتی که تلاوت شما در برابر آن چیزی نیست. نمازی که نماز شما در برابر نماز ایشان کم است. روزه‌ای که روزه گرفتن شما در مقابل روزه گرفتن آن ها چیزی نیست. قرآن را به این گمان می خوانند که به نفع آن هاست، در حالی‌که به ضرر آنها تمام می شود؛ نماز شان مورد قبول نیست؛ از اسلام همانگونه بیرون می شوند که تیر از شکار بیرون می شود.
از روایتی دیگر در صحیح بخاری چنین معلوم است که حضرت عبد الله بن عمر – رضی الله عنهما – از علائم روشن و مهم خوارج این مسئله را ذکر می‌کنند که آنها آیاتی از قرآن را که بر علیه کافران نازل شده‌اند بر مسلمانان حمل می‌کنند و بدین صورت با دادن حکم کفر به مسلمانان، آن ها را واجب القتل می‌دانند؛ وَكَانَ ابْنُ عُمَرَ يَرَاهُمْ شِرَارَ خَلْقِ اللهِ، وَقَالَ : إِنَّهُمُ انْطَلَقُوا إِلَى آيَاتٍ نَزَلَتْ فِي الْكُفَّارِ، فَجَعَلُوهَا عَلَى الْمُؤْمِنِينَ.
آری، وجود خوارج با شهرت داعشی ها در عصر حاضر، از بزرگ ترین فتنه‌های عصر به شمار می‌آید. فتنه ای که بسیاری از نوجوانان کم علم و کم تجربه را در دام خود انداخت و در بحر حیرانی غرق نمود. آن ها به جای اینکه کافران محارب را بکشند، به کشتن مسلمانان و مجاهدین روی آوردند و نیروی مجاهدین را به خود مشغول کردند. همانگونه که حضرت علی رضی الله عنه را به خود مشغول کرده بودند.
آری، آن ها در میان صفوف مجاهدین عراق به صورت عجیب و غریبی با شعارهایی فریبنده با رنگ خلافت و جهاد، پا گرفتند، بزرگ شدند و رشد نمودند، تا اینکه با ضربه ای کاری امر امت اسلامی را از میان دونیم کردند، بزرگان جهادی را ترور نمودند و هرج و مرج را در میان امت اسلامی و بخصوص مجاهدین اسلام به وجود آوردند، کاری که کافران در ظرف ده ها سال توان آن را نداشتند.
داعشی ها به عنوان نیروی نفوذی، از طرف دشمنان اسلام و استخبارات آنها، بعد از اتمام کارشان در عراق و شام، در افغانستان به کار برده شدند، تا جایی که یک قسمتی مهم از نیروهای صف شکن امارت اسلامی را به خود مشغول داشتند.
اما از آنجایی که باطل از بین رفتنی است، لله الحمد بعد از رسوایی ها و شکست باداران آن ها در تمام ساحات افغانستان، این پدیدهٔ شوم و نامیمون نیز از تمام اطراف این خاک مجاهد‌پرور از جوزجان و فراه گرفته تا غور و ننگرهار برچیده شده است و خس و خاشاک بقایای این اشرار بعون الله رو به اتمام است.