بهانـد
در سال ۳۵ هجری قمری شاخه‌ی قعدیه‌ی خوارج در حالی به آغاز فعالیت‌های خود پرداخت که تحت نظارت شدید حضرت عمرو بن عاص رضی‌الله‌عنه، حاکم مصر قرار داشت و تحریم‌هایی را علیه این شاخه وضع نموده بود.
حضرت عمرو بن عاص رضی‌الله‌عنه به نیت تامین امنیت، این کار را ادامه داد و نخواست کسی علیه خلیفه و والی چیزی بگوید اما خوارج بارها از دارالخلافه درخواست کردند و مردم را نیز به قیام و شورش علیه عمرو بن عاص و سپس بر حضرت عثمان رضی‌الله‌عنهما تشویق می‌کردند. قبل از اینکه بحث به شورش و بغاوت برسد حضرت عثمان رضی‌الله‌عنه عبدالله بن ابی‌سرح رضی‌الله‌عنه را به جای حضرت عمرو بن عاص رضی‌الله‌عنه به فرماندهی جنگ و باج‌ستانی منصوب کرد و خود عمرو بن عاص رضی‌الله‌عنه را به عنوان انیر امور دینی گماشت.
خوارج همواره سعی می‌کردند روابط عمرو بن عاص و عبدالله بن ابی‌سرح رضی‌الله‌عنهما را برهم بزنند، به‌همین دلیل از حربه نمامة (سخن‌چینی) استفاده کردند و با این کار، روابط این دو امیر را به قدری خراب کردند که به یک‌دیگر الفاظ شدیدی به کار بردند.
چون حضرت عثمان رضی‌الله‌عنه مطلع شد به عمرو بن عاص رضی‌الله‌عنه خبر فرستاد که به مدینه منوره بازگردد زیرا در ولایت و مقامی که مردم بد ببرند، خیری نیست.
حضرت عمرو بن عاص رضی‌الله‌عنه به مدینه منوره رفت و تمام امور ولایت به عبدالله بن ابی‌سرح رضی‌الله‌عنه واگذار شدند.
