پس از نبرد معقل بن قیس رضی‌الله‌عنه، خوارج تا پانزده سال مخفی بودند که این کارشان دارای دو عامل عمده بود: اولاً بسیاری از رهبران و افراد کلیدی شان در جنگ‌ها از بین رفتند و ثانیاً حضرت معاویه رضی‌الله‌عنه با تمام وجود تلاش می‌کرد چالش‌هایی را به حکومت‌داری وی تهدید محسوب می‌شود، از بین ببرد که در نتیجه این تلاش‌ها، سلسله دعوت و جلب و جذب خوارج نیز آهسته شد.
اما در سال ۵۸ هجری قمری بار دیگر خوارج سر بلند کردند و تحرکات خود را علیه مسلمانان آغاز و ادامه دادند.
از آنجائیکه عراق مثل همیشه مرکز ظهور چنین فتنه‌هایی شده است؛ این بار نیز ظهور خوارج در حوالی بصره عراق بود که در آن زمان حضرت معاویه رضی‌الله‌عنه عبیدالله بن زیاد رضی‌الله‌عنه را به عنوان والی این شهر منصوب کرده بود.
عبیدالله بن زیاد در همان سال با خوارج نبردهای سختی کرد که در نهایت خوارج شکست بدی را متحمل شدند؛ تعدادی از آنها کشته و بقیه اسیر شدند که سپس در زندان‌های مختلف عراق انداخته شدند.
