در سال چهل هجری قمری سه تن از خوارج به نام‌های ابن ملجم حمیری، برک بن عبدالله و عمرو بن بکر برای شهادت سه تن از صحابه حضرت علی، معاویه و عمرو بن العاص رضی‌الله‌عنهم برنامه‌ریزی کردند.
مسئولیت شهادت حضرت علی رضی‌الله‌عنه به ابن ملجم سپرده شد؛ برک مسئول شهادت حضرت معاویه رضی‌الله‌عنه و ابن بکر مسئول شهادت حضرت عمرو بن عاص رضی‌الله‌عنه بود.
۲۷ رمضان المبارک را روز اجرای طرح خود تعیین کردند.
ابن ملجم که به حسن و جمال زیاد معروف بود و در پیشانی‌اش آثار سجده‌ها و عبادت فراوان هویدا بود، خود را به شهر کوفه که حضرت علی رضی‌الله‌عنه در آنجا زندگی می‌کرد، رساند.
روزی با دوستانش در جلسه‌ای مشغول مجلس بود و از کشته شدن خوارج جنگ نهروان اظهار غم و اندوه می‌نمود، ناگاه زنی به نام “قطام بنت شجنه” که زیبایی و جمالش زبان‌زد بود برای شرکت در مجلس حاضر شد زیرا پدر و برادر بنت شجنه در جنگ نهروان در صف خوارج کشته شده بودند.
چشم ابن ملجم چون به بنت شجنه افتاد عقل از سرش پرید و فراموش کرد برای چه کاری آمده بود.
ابن ملجم بلافاصله تقاضای ازدواج و تحکیم روابط با بنت شجنه را کرد، اما او سه شرط را تعیین نمود که عبارت بودند از:
۱_: سه هزار درهم مهریه؛
۲_: یک خادم؛
۳_: و کشتن حضرت علی رضی‌الله‌عنه در مقابل پدر و برادرش.
ادامه دارد …
