در حال حاضر داعش خود را در قفسی قرار داده است که نه تماشاگری دارد و نه هم حمایتگری.
چرا که بر هیچ اصلی از اصول ثابت دینی و اجتماعی پایبندی ندارد و هیچ گاه به این نکته فکر نکرده بودند که روزی در مقابل مردم قرار خواهند گرفت و در نبود حمایت این دسته از مردم، چه سرنوشت و فرجامی خواهند داشت.
تصور مردم در روزهای آغازین این حرکت بسیار آکنده از مهر و توانایی بود، ولی با گذر زمانی نه چندان طولانی اصل خود را نمایان ساختند و با اندیشه تحجرانه ای که با خود به همراه دارند، مردم و حامیان خود را از دست دادند.
در میدان مبارزه موفق کسی و حرکتی است که حمایت و دست مردم را با خود داشته باشد، و مطمئنا مردم از کسی و حرکتی حمایت خواهند نمود که دین و دستورات شریعت اسلامی برای شان اولویت باشد.
پدیده داعش در این اواخر به حالتی از تباهی و ذلت رسیده است که نه تنها مردم را از دست داده اند بلکه دیگر هیچ عالم و دانشمندی از دانشمندان جهان اسلام نسبت به آنها نگاهی مثبت نداشته و ندارند.
تشکیلات گروه داعش با حالت تندی که دارند و بدون در نظر داشتن این که هیچ گاه زور جواب گو نبوده است، به مسیر خود ادامه دادند و فرجام آن نیز برای همگان معلوم و مشهود است.
این تحرک با نشان دادن وحشت و دهشت در میان مردم، تفکر نرمی و کرنش را زیر سوال بردند، در اندیشه و قاموس فکری این گروه چیزی به نام نرمش و کرنش وجود ندارد.
در دینداری سخت بودن و محکم بودن یک امر شایسته و قابل پذیرش و حتمی است ولی این اندیشه که در امور اجتماعی که قابل تغییر است، انسان نیز همانند امور دینی محکم و بر یک نظر باشد، کاملا به دور از عقلانیت سالم است.
انسان باید متغییرات زمان را مد نظر داشته و بر اساس تغییراتی که در جامعه حاکم گردیده است، روند زندگی جمعی و اجتماعی را بسنجد.
در دین محکم بودن و ثابت ماند، با تفکر وحشت و دهشت داشتن کاملا متفاوت و متضاد است.
سازمان و حرکت داعش با طرح و برنامه هایی که در تنهایی خود برای جهان برنامه ریزی می کند، همانند تفکر و اندیشه خودشان غیر ثابت و مخرب است.
تفکر کوچک و بسته در جهان امروزی راهی برای پیشرفت نیست، بلکه می بایست تفکر و نگاه انسان به وسعت تغییراتی باشد که در جهان ملموس است.
در اندیشه دینی محکم بودن شایسته ترین امر است ولی مادامی که خطوط سرخ دینداری زیر پا نشود، می توان نرمش نشان داد.
انسان ها و حرکت هایی که اطراف خود دیوار کشیده اند و دیگران را در زندان تصور می کنند، چیزی جز هدر دادن وقت و قدر ندانستن نعمت های خداوند و ضیاع وقت کاری از پیش نمی برند.
داعش این پدیده شوم، خود را در قفسی خالی از دشمن واقعی دیده است و به این علت گاهی بر این مسلمان به نام و نشان خاصی که دشمنان دین برایش داده اند، می تازد و گاهی بر مسلمان و گروهی دیگر با نام و لقبی دیگر.