چندی پیش در اخبار خواندم که کشور ایران چهار تن از اعضای بغاوت‌گران را به اتهام همکاری با داعش دستگیر کرده است. این اولین بار نیست که رابطه جبهه مقاومت و داعشی‌های خوارج فاش می‌شود، بلکه پیش از این حوادث زیادی رخ داده است که حاکی از وجود روابط عمیق بین داعش و بغاوت‌گران مقاومت بوده است.
مانند گفته‌ی امرالله صالح، معاون اول اشرف‌غنی که در جریان مبارزات انتخاباتی گفته بود: مستنطقین پاکستانی به زندان‌های امنیت ملی آمده بودند و از زندانیان استنطاق کردند، سپس ثابت شد که زندان‌های امنیت ملی در واقع مهمان‌خانه‌های داعشی‌های خوارج بودند.
رابطه بین داعشی‌های خوارج و بغاوت‌گران مقاومت زمانی به یک ائتلاف منظم تبدیل شد که امارت اسلامی پس از فتح، این دو دشمن را در مدت‌زمان بسیار کوتاهی از پا درآورد و فعالیت‌های شان را به صفر پائین آورد. اگر تاریخ را مطالعه کنیم در جهان اسلام و غیراسلام به ندرت ائتلاف‌های را خواهیم یافت که پیش از پیروزی یا پس از آن، پاشیده نشده باشند.
زیرا ائتلاف‌ها به ارزش‌های مشترک نیاز دارند، یا اگر مشترک نباشند حداقل باید به ارزش‌های طرفین درگیر احترام جدی گذاشته شود.
داعش_مقاومت؛ ائتلافی است که هنوز نشانه‌ها و خوش‌خبری‌های شکست و ناکامی را با خود دارد، ان‌شاءالله در آینده نزدیک شاهد نابودی این ائتلاف و تبدیل آن به خشونت خواهیم بود.
مواردی که حاکی از فروپاشی این ائتلاف نام نهاد است، به شرح ذیل می‌باشند:
۱_: داعش و مقاومت چنان مخالف خط‌مشی مقدس نبوی (اهل سنت و الجماعت) هستند که هرگز به آنها نمی‌پیوندند؛ داعشی‌های خوارج پیروان طبقه بالاتر از اهل‌سنت (افراطیان) می‌باشند و بغاوت‌گران پیروان طبقه پائین‌تر از اهل‌سنت (تفریطیان) هستند. پس وحدت میان افراط و تفریط، چنان که در گذشته محال بود، در حال و آینده نیز غیرممکن خواهد بود.
۲_: داعش بر اساس اعتقاد افراطی خود کسانی را که با آنها مخالفت می‌ورزند، مرتد می‌خواند اما بغاوت‌گران چیزی به نام عقیده نمی‌دانند و همیشه فعالیت خود را با کمک‌های کفار جهان (یهودیان و مسیحیان) انجام می‌دهند.
بنابر این، اگر داعش در آینده مبتنی بر اتحاد با مقاومت، برای کمک گرفتن از یهودیان به سوی شان دست دراز کنند، چهره اصلی آنها بسیار واضح و به آسانی رسوا می‌شود که هیچ جنبشی نمی‌تواند به این راحتی مبارزه خود را زیر سوال ببرد؛ بر همین اساس داعش مجبور به قطع رابطه خود با مقاومت است.
۳_: داعش مدعی ایجاد خلافت در سراسر جهان است اما بغاوت‌گران می‌خواهند حکومت خود را در یک منطقه جغرافیایی محدود ایجاد کنند، بنابر این اگر فرضاً موفق شوند، پس از پیروزی به زودی در مقابل یک‌دیگر قرار خواهند گرفت زیرا بین منافع هر دو تفاوت زیادی وجود دارد.
با توجه به موارد فوق می‌توان گفت که ائتلاف داعش-مقاومت صرفاً بر اساس مخالفت با امارت اسلامی ایجاد شده است و هیچ چیز دیگری نمی‌تواند بقا و تداوم این ائتلاف را تضمین کند.
