طاهر احرار
فلسطین:
سرزمینش اشغال شد، از خانه‌های شان اخراج شدند، اموال شخصی شان به زور قبضه شد، کارخانه‌های تجاری و مشاغل آن‌ها گرفته شدند، قبله شان محاصره شد، اجازه خواندن نماز در بیت‌المقدس به آن‌ها داده نمی‌شد، در بازارها چنان مورد تمسخر قرار می‌گرفتند که مردم روی شان آب دهان می‌انداختند، کشتن شان عادی و آسان بود؛ به خاطر یک سخن معمولی هدف شلیک قرار می‌گرفتند و به شهادت می‌رسیدند، زنان در بازارهای عمومی هتک حرمت می‌شدند، جوانی جوانان پشت سلول‌های تاریک زندان‌ها سپری می‌شد و ده‌ها تن دیگر مفقود بودند، بالاخره فلسطینی‌ها مجبور شدند خود را به آتش بزنند و عملیاتی به نام طوفان الاقصی را آغاز کنند.
برخی از جان‌نثارها عملیات شهادت‌طلبانه علیه اسرائیل انجام دادند تا انتقام کارهایش را بگیرند، اسرائیل با استفاده از این فرصت، حملات هوایی را به مردم غیرمسلح فلسطین انجام داد؛ چنان حملات بی‌رحمانه‌ای که در تاریخ جهان بی‌سابقه است.
۹۰ درصد غزه را به کلی ویران کردند، خانه‌های باشنده‌گان آنجا را کاملاً تخریب نمودند، زنان و کودکان موجود را با آتش کباب کردند و زیر آواره‌ها شدند، تمام سرمایه مردم سوخت، مساجد ویران شدند و مردمی که آنجا بودند درعوض اینکه از بمباران نجات یابند، کشته شدند.
مکاتب با بمب‌های فاسفورس سفید بمباران شدند، همه دانش‌آموزان و پناه‌جویان شهید شدند، بیمارستان‌ها و شفاخانه‌های تداوی مردم نیز از حملات در امان نماند، شفاخانه کودکان که جای مراقبت صدها اطفال حافظ بود بی‌رحمانه بمباردمان شد و تمام کودکان موجود در آنجا به شهادت رسیدند.
آب آشامیدنی بچه‌های زنده تمام شد، زنان و جوانان برای به دست آوردن یک قرص نان پشت سر هم ایستادند، اجساد شهدا بدون قبر در جاده‌ها افتاده و خراب شدند، و برخی از آن‌ها بخت دفن نمودن یک تکه گوشت را نداشتند، صدها تن دیگر جهت زنده ماندن از زیر خاک فریاد زدند اما هیچ راهی برای نجات آن‌ها وجود نداشت و نه کسی صدای آن‌ها را شنید، زیرا صدای هواپیماهای اسرائیلی اجازه نمی‌داد کسی چیزی بشنود. [و لایحسبنّ الله غافلاً عما یعمل الظالمون]
ادامه دارد…
