«غزه» نامی‌ست که با شنیدنش بی‌درنگ داستان‌های فداکاری، شجاعت، صبر و استقامت در ذهن نقش می‌بندد، غزه سنگر شکست‌ناپذیر اسلام است که به جهنمی برای یهودیان صهیونیست مبدل گردیده؛ جایی‌که قهرمانان با کارنامه‌های معجزه‌آسای خود چنان فصلی از تاریخ را گشوده‌اند که تاریخ معاصر مثیل آنرا در حافظهٔ خود نداشته است.
همان غزه‌ای که مادرانش داستان‌هایی از صبر و استقامت به‌جای گذاشته‌اند که از دایرهٔ عقل بیرون است، غزه بخشی از جغرافیای اسلام است که بیش از هر جای دیگر آماج جنگ، بمباران و محاصره قرار گرفته، غزه مرکز فعالیت مجاهدین قهرمان حماس است و از همین‌جا منافع رژیم اشغالگر صهیونیستی تهدید می‌شود و عملیات‌های استشهادی و چریکی‌ای که در سرزمین‌های اشغالی خواب را بر صهیونیست‌ها حرام کرده اند؛ از همین‌جا سازمان‌دهی می‌گردد.
در سال ۲۰۰۶ میلادی رژیم صهیونیستی از هر چهار سمت غزه را محاصره کرد، دیوار بزرگ کانکریتی میان غزه و دیگر سرزمین‌های اشغالی فلسطین کشید که در فواصل چندصد متری، با برج‌های نگهبانی مجهز به دوربین‌های پیشرفته و نیروهای نظامی مسلح تقویت شده بود، از راه دریا نیز رفت‌وآمد مردم غزه ممنوع شد و هیچ کشتی‌ای بدون اجازهٔ اسرائیل اجازهٔ نزدیکی به سواحل غزه را ندارد، حتی مصر نیز تحت فشار این رژیم؛ بندر رفح را به روی فلسطینیان مظلوم بست.
غزه ۱۸ سال است که در محاصره به‌سر می‌برد؛ آب، برق، انترنت و تمامی نیازهای حیاتی آن تحت کنترل اسرائیل است، این محاصره موجب بیکاری ۸۰ درصد جوانان غزه شده و از میان دو میلیون جمعیت، یک‌ونیم میلیون نفر به‌شدت نیازمند مواد غذایی‌اند، غزه به زندانی جغرافیایی یی تبدیل شده که میلیون‌ها نفر در آن گرفتار شده‌اند و از تمامی امکانات ابتدایی زندگی محروم‌اند.
اما مردم غیرتمند غزه در دوران محاصره هرگز دست روی دست نگذاشتند؛ آنان در مسیر آزادی و بازپس‌گیری سرزمین‌ها و مقدساتشان، تونل‌هایی ساختند که جهان را حیرت‌زده کرده، در همین تونل‌ها صنایع پیشرفتهٔ نظامی را پایه‌گذاری کردند، چنان صنعت نظامی یی که اکنون یهود نیز از رویارویی با آن ناتوان است.
در حوزهٔ نظامی، قهرمانانی در صفوف «کتائب القسام» و «سرایاالقدس» تربیت یافتند که ارتش‌های تعلیم‌دیدهٔ دانشگاه‌های جهان و مجهز به پیشرفته‌ترین سلاح‌ها از مقابله با آنان عاجزند؛ ایجاد چنین شبکهٔ عظیم تونل‌ها، هر یک به طول ده‌ها کیلومتر و پنهان‌نگه‌داشتن صنایع پیشرفتهٔ جنگی از چشم موساد – یکی از پیشرفته‌ترین سازمان‌های استخباراتی جهان– چیزی جز نصرت خداوند و معجزهٔ جهاد معاصر نیست.
غزه سنگر نیرومند امت اسلامی‌ست؛ سنگری که در صف نخست دفاع از امت قرار دارد، مردمان با عزت این منطقهٔ کوچک برای بازیابی آزادی خود و رهایی مسجدالاقصی، در ۷ اکتبر عملیات مبارک «طوفان الاقصی» را آغاز کردند که نتیجهٔ دهه‌ها سال اعداد و تدریب بود.
این عملیات مبارک؛ غرور یهود را درهم شکست، دستگاه‌های استخباراتی جهانی را ضرب صفر کرد، چهرهٔ واقعی غرب را در پس شعار حقوق بشر برملا ساخت، اتحاد کفر جهانی و تفرقه و بزدلی امت اسلامی را آشکارا نمود و صف‌های حق و باطل را از هم جدا ساخت، این عملیات اسرائیل را وارد گردابی کرد که در هفتاد سال گذشته مشابه آن را تجربه نکرده بود؛ این عملیات آغاز زوال دشمن و کوبیدن نخستین میخ بر تابوتش شد.
اکنون ۷۵۰ روز از عملیات طوفان الاقصی و تهاجم وحشیانهٔ صهیونیست‌ها بر غزه می‌گذرد؛ در این مدت، ۱۲۴۰۰ زن بی‌گناه، ۱۸۰۰۰ کودک، ۱۴۰۰ داکتر، ۱۳۰۰۰ دانشجو و ۳۵۳۵ تن سالمندان به شهادت رسیده‌اند؛ ۲۱۸۰ خانواده به‌طور کامل از میان رفته‌اند بدون آن‌که حتی یک نفرشان زنده مانده باشد، و از میان ۵۰۸۰ خانواده تنها یک یک فرد باقی‌مانده است، ۸۵۲۰ تن از مسلمانان ساکن غزه زیر آوارها ناپدید شده‌اند، شفاخانه‌ها از امکانات طبی خالی گشته‌اند و صدها هزار تن از برادران مؤمن ما مجروح‌اند.
۹۰ درصد مردم غزه خانه‌های خود را ترک کرده‌اند و حدود دو میلیون نفر به بندر رفح پناه برده‌اند، جایی‌که شب و روز را در خیمه‌ها سپری می‌کنند، بیش از ۹۲ درصد غزه به‌طور کامل ویران شده، ۱۰۰۰ مسجد نابود شده، صدها شفاخانه و مکتب از بین رفته‌اند، نظام آموزشی متوقف شده، و متجاوزان علاوه بر تخریب؛ اموال، پول و دارایی‌های ارزشمند مردم را کاملاً به سرقت برده‌اند، وضعیت کنونی غزه بسیار وخیم است، افزون بر بمباران؛ گرسنگی، تشنگی، سرما و گرما زندگی برادران مظلوم ما را تهدید می‌کند.
۸۰ روز است که هیچ‌گونه کمک انسانی از سوی هیچ سازمان خیریهٔ بین‌المللی به غزه نرسیده، مواد غذایی به‌کلی تمام شده، بندر رفح بسته است و صدها هزار برادر مسلمان ما – که اکثراً زن و کودک‌اند – از علف تغذیه می‌کنند، آب آشامیدنی در دسترس نیست، وسایل گرمایشی و سرمایشی وجود ندارد، برق قطع است و دسترسی به نیاز های اولیه زندگی از بین رفته.
با همهٔ این سختی‌ها؛ هرگز حتی یک کلمهٔ یأس یا بزدلی از زبان کودکان غزه شنیده نمی‌شود، آنان با روحیه‌ای ایمانی و اراده‌ای سنگین پرورش یافته‌اند که داستان‌های رشادت در وجودشان نهفته است. مادری که تمام فرزندان خود را از دست داده، نمونه‌هایی از صبر و استقامت به‌جای گذاشته که قلم از توصیف آن عاجز است، می‌گویند: بگذار ما بمیریم، خانه‌هایمان ویران و فرزندانمان شهید شوند، اما فلسطین باید زنده بماند، اقصی باید آزاد و پابرجا باشد.
جوانان غزه با پیوستن به صفوف جهاد و مقاومت؛ با خون خود فصلی نو در تاریخ گشودند؛ فصلی سراسر از شجاعت و دلیری، فصلِ کشتن متجاوز، فصلِ شهادت‌طلبی و ایثار که زبان از بیانش قاصر است، در سوی دیگر؛ دو میلیارد مسلمان جهان با وجود دیدن این همه جنایت، جاری‌شدن خون مظلومان، ناله‌های مادران، استخوان‌های خردشدهٔ کودکان و… ساکت نشسته‌اند و تنها نظاره‌گرند.
رهبران جهان اسلام به‌جای آن‌که لشکرهایشان را برای یاری و نصرت برادران خود روانه کنند؛ تمام راه‌های غزه را بسته‌اند، حتی مانع رسیدن غذا و دوا به آنجا همین نظام های طاغوتی شده‌اند، درحالی‌که از آمریکا، ایتالیا، فرانسه و ده‌ها کشور غربی هزاران سرباز در کنار یهودیان علیه اسلام می‌جنگند و از نظر نظامی و اقتصادی از آنان حمایت می‌کنند، غزه امروز نمونهٔ عینی نفاق، ظلم، استعمار و بی‌عدالتی در دنیاست؛ این نه‌تنها حالِ بخشی مظلوم از جغرافیای اسلام است، بلکه نشانه‌ای عمیق از سقوط انسانیت، اخلاق و ارزش‌ها نیز می‌باشد.
پس از تهاجم رژیم صهیونیستی؛ جنرال‌های یهود گمان می‌کردند در یک هفته می‌توانند مقاومت جهادی غزه را نابود کنند؛ اما اکنون یک‌ونیم سال گذشته و حدود ۱۵۰۰ تانک و تجهیزات نظامی زمینی دشمن نابود شده، هزاران سربازشان کشته شده‌اند، ده‌ها هزار نفر زخمی، نابینا یا دچار اختلال روانی شده‌اند، و ارتش صهیونیستی با کمبود شدید نیرو مواجه است.
عملیات مبارک طوفان الاقصی در تاریخ معاصر عملیاتی بی‌نظیر بود که رژیم صهیونیستی در طول ۷۰ سال تجربه‌ای مانند آن نداشت، راکت‌های هدایت‌شونده، الیاسین-۱۰۵، درون‌ها، هاوان‌ها و درازنوف‌ها از نوآوری‌ها و ابتکارات نظامی مجاهدین غزه بودند و بارزترین سلاح‌های عملیات طوفان الاقصی به‌شمار می‌رفتند؛ سلاح‌هایی که با نصرت الهی؛ متجاوزان را با مقاومتی غیرقابل‌تصور روبه‌رو ساختند؛ مقاومتی که جهان را شگفت‌زده کرده و تا امروز، جریان مسلحانهٔ جهاد تحت رهبری کتائب القسام و سرایاالقدس با تمام توان ادامه دارد.
الحمدلله
ما به نصرت خدای متعال ایمان داریم؛ که این جمع کوچک را به قله‌های پیروزی خواهد رسانید.