خداوند متعال برای حفاظت از دین خود مردانی را در هر عصری می‌آفریند که الگوی عظمت‌ها، عزیمت‌ها، قاطعیت‌ها، جان‌نثاری‌ها و دلاوری‌ها باشند؛ هیچ رنج و دردی مانع منهج مقدس شان قرار نمی‌گیرد، عزم‌های راسخ شان وجود دشمنان را به لرزه می‌آورد و با سرعت به سوی کامیابی‌ها گام برمی‌دارند.
اما واضح است که عمر جوانی، گلاب و بهار بسیار کوتاه است؛ بادهای خزان به زودی می‌آید، لبخند شیرین شان را در یک چشم به‌هم زدن از بین می‌برد، لب‌های گلابی را برگ برگ می‌سازد، چشمان سیاه پر اشک می‌شود و زمین‌های خشک گریبان‌ها را مجدداً سرسبز می‌سازد.
فلسطین، قدس، اقصی و غزه از جمله نام‌هایی است که شنیدن شان ناگهان خوشحالی انسان را می‌رباید؛ ضجه‌های کودکان، فریادهای مادران، هتک حرمات دوشیزه‌گان، کشتار عمومی جوانان و توهین به محاسن‌سفیدان در چشم‌ها نقش می‌بندد! اما اگر از یک طرف یهودیان، اسرائیل و رژیم صهیونیستی این نوع جنایات و مظالم بی‌امان را انجام می‌دهند، از طرف دیگر خداوند متعال چنین مردانی را برای حفاظت از فلسطین و غزه پیدا کرده است که نام و صدایشان نفس آرام رژیم صهیونیستی را می‌گیرد و احساس بیم و هراس می‌کند.
مقاومت اسلامی یا دفتر سیاسی حماس چندین دهه است که همچون سپری در برابر رژیم صهیونیستی و دوستانش در چالش قدس ایستاده است؛ قربانی‌های بزرگی داده‌اند و قصاص هر ضجه کودک قدس را گرفت و می‌گیرد. آنان محافظین اقصی مظلوم و آخرین امید امت مظلوم اسلامی هستند.
یکی از دلایل ادعای واقعی حماس این‌ست که رهبران آن یکی یکی جام شهادت می‌نوشند.
بله! قدس هنوز یاد و خاطره شهید شیخ احمد حسین تقبله‌الله را از یاد نبرده است که صدای ضجه دردآور دیگری شنید؛ ماتم سیاه دیگری بر امت اسلامی حاکم آمد، صبح آن روز بدون طلوع خورشید با غم و اندوه در افق نمایان شد. قائد عظمت‌ها و عزیمت‌ها، کوه بزرگ بردباری، صبر و حوصله، یگانه شاهکار خانواده بزرگ شهیدان و صلاح الدین دوم قدس دردمند نیز در خواب شهادت فرو رفت.
خداوند متعال به اسماعیل هنیه تقبله‌الله آنقدر شهامت داده بود که با شهادت فرزندانش خوشحال می‌شد و این فداکاری را تقویت بیشتر جهاد مقدس می‌دانست. او فقط در سال گذشته ۲۲ تن از خانواده‌اش را قربانی کرد. یگانه غم‌خوار قدس رنجور و مظلوم و دستیار اقصای صلاح الدین ایوبی بود، شمع دیگری از آرزوهای ملت مسلمان که بادهای خزان نورش را از بین برد.