از زمانی که اسلام به افغانستان آمده است، چنان آتشی بر کفار و دوستان‌شان افروخته است، درست مثل اسلام آوردن حضرت عمر رضی‌الله‌عنه که در درون ابوجهل شعله‌های آتش را روشن کرد. به‌همین دلیل از همان روز به این‌سو آنها نمی‌خواهند افغانستان سالم باشد؛ همیشه توطئه می‌سازند تا آن را تحت حاکمیت استعماری خود قرار دهند.
اما به تاریخ معلوم است که جغرافیای افغانستان هرگز زیر سلطه کفار قرار نگرفته است؛ اگر انگلیسی‌ها آمدند فقط سیاست خارجی را در دست گرفتند، اگر روس‌ها آمدند افغان‌ها از آنها استقبال نکردند بلکه با آنها عملی را روا داشتند که تمام کفار جهان را شرمنده ساخت و اگر آمریکا آمد به جای گل‌ها با بمب‌ها از او استقبال کردیم و چنان درسی به او دادیم که تا آخرین قرن به یاد خواهد داشت.
اما هرگاه کافران شکست خورده‌اند، چنان گروهی را متولد می‌نمایند که جانشین و قائم‌مقام آنها شود و کارهای باقی‌مانده آنها را تمام کند. به‌همین دلیل چون آمریکا شکست خورد برای خود چنان جانشینی پیدا کرد که به نظر آمریکا سنگ‌دل‌تر و تروریست‌تر از کفار بود که به آن داعش می‌گویند.
اگرچه داعش قبلاً در افغانستان حضور داشت اما فعالیت قبلی را نیز به دستور آمریکا انجام می‌داد، از همین‌رو در حضور آمریکا ضعیف و با شکست آمریکا خواست دوباره خود را بر روی زمین نشان دهد.
داعش در روزهای اول دست به چنان خون‌ریزی زد که مورد تقدیر و ستایش آمریکا و همه کفار جهان شد؛ اما از آنجائیکه کاسه‌ی ظلم همیشه سرنگون است ملت‌ها و نظام اسلامی در مقابل داعش قیام کرد، با آنها سخت جنگیدند، مخفی‌گاه‌های‌شان را ویران کردند، نقشه‌های‌شان را خنثی نموده و آنها را نابود ساختند.
اکنون می‌بینیم که از داعش فقط یک اسم باقی مانده است و در عمل اصلاً وجود ندارد. اگر بالفرض وجود ضعیفی داشته باشد، نمی‌تواند ماه‌ها از لانه‌های خود سر بلند کند. خداوند متعال هرچه سریعتر این گروه را از بین ببرد و علاوه بر داعش، همه گروه‌های مخالف اسلام و افغانستان با خاک یک‌سان شود.