حسان مجاهد
هنگامی که سه صحابی؛ کعب بن مالک، هلال بن امیه و مراره بن ربیع رضی‌الله‌عنهم بدون عذر از غزوه تبوک ماندند، در آن زمان پادشاهی مسیحی به نام غسان نامه‌ای به کعب بن مالک فرستاد که در آن نوشته شده بود: «به من خبر رسیده است که دوست تان (رسول خدا صلی الله علیه و سلم) در حق شما جفا نموده است … نزد ما بیائید که عزت تان را به جا آوریم و گرامی تان داریم» اما کعب رضی‌الله‌عنه نقشه غسان را خوب درک نمود و نامه را آتش زد.
در همین جا باید توقف و تعمق نمود که یک پادشاه کافر چرا برای یک صحابه جوان نامه همدردی و غم‌شریکی می‌فرستد اما برای دو صحابه مسن؛ مراره و هلال رضی‌الله‌عنهما نامه نمی‌فرستد؟!
این نوع از توطئه‌های کفار امروزه نیز رایج است؛ در جوامع اسلامی به بهانه‌های مختلف از جمله: عدم آموزش و پیشرفت، وجود بی‌کاری، مشکلات اقتصادی، عدم حمایت از حقوق انسان و … جوانان را به غرب تشویق می‌کنند.
در نتیجه نسل‌های جوان جوامع اسلامی تمدن و فرهنگ غربی را پذیرفته‌اند، با دین و تمدن اسلامی خود دشمنی کرده‌اند، پیرو باطل و دشمن حق شده‌اند، فایده شان به کفر نسبت به اسلام بیشتر می‌رسد و در آینده همین تحصیل کردگان غربی حاکمان جهان اسلام می‌شوند.
امروز از یک طرف اگر این مسئولیت به دولت متوجه می‌شود تا غم کار و تحصیل نسل جوان را بخورد و برای آنها فرصت‌ها فراهم کند؛ به همین روش نسل جوان نیز مانند کعب بن مالک رضی‌الله‌عنه نباید فریب سخنان شیرین کافران را بخورد، نباید از کشور خود بیرون بروند بلکه در کشور خود به مردم مسلمان خود خدمت کنند؛ چون کفار به هیچ وجه نمی‌توانند دوستان مسلمانان باشند، کسانی که از کشور بیرون رفته‌اند شب و روز با انواع مشکلات دست‌وپنجه نرم می‌کنند که بهترین نمونه آن افغان‌هایی است که در کمپ‌های خارج از کشور زندگی می‌کنند.