افغانستان که برای چندین دهه میدان جنگ داغ، محل آزمایش سلاح‌های جدید آمریکا و جای پرورش جنگجویان مزدور، نیابتی و گروه‌های تروریستی بوده است؛ سرانجام سه سال پیش در چنین روزی از این وحشیگری‌ها رهایی یافت و میزبان مجاهدان امارت اسلامی شد.
در این روز آمریکا شاهد شکست نقشه‌ها، طرح‌ها، اهداف و گروه‌های آموزش‌دیده خود بود؛ مصارف شان سودی در پی نداشت، قوت‌ها و امیدهای شان نابود شد، حوصله‌ها را از دست داد و به امراض روانی مبتلا شدند.
داعش که به اعتقاد آمریکا و دوستانش شبکه بزرگی در منطقه بود که به نظر آنها ممکن بود نیروهای ا.ا.ا را شکست دهند و افغانستان را به سوی یک استعمار بزرگ دیگر ببرد؛ خوشبختانه در همین روز قبل از آمریکا فرار کرد و ریشه‌هایش خشکید.
از سوی دیگر گروه شر و فساد به نام جبهه مقاومت که بر شمال کابل، پنجشیر، سالنگ و نیمی از شمال حکومت می‌کرد؛ هیچ رهبر جمهوریت را نمی‌پذیرفت فقط با احمدشاه مسعود بیعت داشت که پس از مرگ وی در کنار پسرش احمد مسعود ایستاد. آنان نیز در دره‌های پنجشیر هلا‌ک شدند و یا به کشورهای اروپایی گریختند.
حزب‌التحریر که انگیزه‌های خلافت و حکومت جدید اسلامی را در اذهان جوانان گسترش می‌دهد؛ با آمدن امارت اسلامي، تبليغات و تحريفات شان متوقف شد اما همچنان مخفيانه انگيزه‌های خود را عملی می‌كنند و جوانان اکنون می‌دانند که خلافتی وجود ندارد بلکه آنها برای مخالفت با ارزش‌های اسلامی و علیه نظام ناب اسلامی به جنگ تشویق می‌شوند.
اینها گروه‌های بزرگی هستند که مسئولیت حملات بزرگ تروریستی، جنایات و کشتار عمومی در کشور، منطقه و جهان و یا استعمار فکری، فریب جوانان و جنگ‌افروزی را بر عهده دارند اما خدا را شکر! با ۲۴ اسد قبل از باداران و اربابان خود کوچ کردند.
