هنوز یکسال هم از انتساب ملا اخترمحمد منصور تقبلهالله به حیث امیر امارت اسلامی نگذشته بود که خوارج داعش در جغرافیای افغانستان تحت نام داعش خراسان اعلان ظهور نمودند.
فتنهای که در آن زمان، در مقابل چشمان بسیاری، همچون فرصتی برای امت اسلامی جلوه میکرد، اما در حقیقت توطئهای خونین برای ایجاد تفرقه، جنگ داخلی و تخریب چهره جهاد مشروع در افغانستان بود.
در روزهای آغازین نشأت نامیمون خوارج در افغانستان، امیرالمومنین ملا اخترمحمد منصور تقبلهالله بر ماهیت واقعی این گروه پی برده، برای ابوبکر البغدادی خلیفه خودخوانده داعش نامهای سرگشاده نوشت.
نامهای که در آن به وضوح بیان نموده بود؛ در صورتیکه داعش از گسترش فعالیت خود در داخل افغانستان منصرف نشود، امارت اسلامی ناگزیر خواهد بود در برابر این فتنه با تمام توان ایستادگی کند و بهصورت قاطعانه از جان و مرزهای اعتقادی، سرزمینی و فکری ملت مسلمان افغانستان دفاع نماید.
این هشدار نه تنها بیانگر بصیرت عمیق و دوراندیشی امیرالمؤمنین تقبلهالله بود، بلکه نشان داد که امارت اسلامی هیچگاه اجازه نخواهد داد دشمنان داخلی یا خارجی، به نام اسلام، صفوف مجاهدین را تضعیف و آرمانهای جهاد را به انحراف بکشانند.
اما خوارج، به جای آنکه پیام وحدت و اخلاص را بپذیرند، بر طبل تفرقه کوبیدند و با تکفیر مجاهدین، ترور علما و بمبگذاری در میان مردم بیگناه، چهرهای زشت و نفرتانگیز از اسلام به نمایش گذاشتند.
آنها در تلاش بودند تا با شعارهای فریبنده، جوانان ناآگاه را جذب کرده و در راستای تامین منافع بادارانشان، سنگری در برابر مجاهدین امارت اسلامی بسازند، اما در حقیقت جز تیشه به ریشه اسلام و جهاد مشروع نزدند.
امارت اسلامی تحت قیادت ملا اخترمحمد منصور تقبلهالله تنها جنبش و حرکتی بود که توانست، بدون همکاری بیگانگان بر فتنه زهراگین خوارج فایق آمده و جلو سلطه یافتن آنها بر پهنای این سرزمین را بگیرد.
فتنهای که اگر رشد مینمود، آرزوی برپایی یک نظام اسلامی واقعی در افغانستان را به کلی نابود میکرد و کشور را به میدان جنگهای خونین داخلی و اختلافهای مذهبی میکشاند.
اما رهبری قوی و تصمیم قاطع امارت اسلامی به رهبری ملا اخترمحمد منصور تقبلهالله باعث شد این خطر در نطفه خنثی شود و بدون تکیه به کشورهای خارجی، با شجاعت جلو این گروه منحرف را گرفت و نگذاشت که مردم مسلمان افغانستان بازیچه دست دشمنان اسلام شوند.
خوارج داعش بعد از نادیده گرفتن نامهی امیرالمومنین ملا اخترمحمد منصور تقبلهالله، زودتر از آنچه فکرش را میکردند با زوال و نابودی در افغانستان روبرو شده و نیروهای زیادی را از دست دادند.
شکست ذلتباری که پایههای این گروهک منفور را نهتنها در افغانستان، بلکه در کشورهایی نظیر عراق و شام نیز متزلزل نمود و پس از آن، مناطق تحت کنترولشان را یکی پس از دیگری از دست دادند و در نتیجه هیبت دروغینی که از خود ساخته بودند، در هم شکست.