چهارشنبه هفته جاری با غم و اندوه عمیقی همراه بود، در باغ مبارزه، صبر و اخلاص؛ داستان یک گل معطر که توسط طوفان سیاه خوارج در معرض باد بزدلانه قرار گرفت تکرار می‌شد، میلیون‌ها چشم پر از اشک بودند، گریه‌ها و آه‌ها به گوش می‌رسید، چنان یک شخصیتی افغان در سفر ابدی خود روان شد که هرگز در برابر ظالمان و اشغالگران سر خم نکرده بود، با شمله بلند و گردن افراشته زندگی کرد و در سنین بالایش بر نقش قدم خانواده‌اش گام گذاشت و جام افتخارآفرین شهادت را نوشید.
بلی؛ شهید الحاج خلیل الرحمن حقانی را یادآوری می‌کنم، وزیر امور مهاجرین و عودت‌کنندگان امارت اسلامی، شخصیت قومی، میانجی و اصلاح‌گر که در امور بازگشت مهاجرین افغان به‌ویژه از پاکستان نمونه‌ای عالی، رفتار مدبرانه و همدردی خود را نشان داد و هزاران مهاجر را با عزت و مهارت در مناطق و کمپ‌های مشخص شده شان مستقر ساخت.
برای اولین بار من از طریق ارگان نشراتی “منبع الجهاد” با نام او آشنا شدم؛ این نشریه استاندارد که در آن زمان به‌طور منظم منتشر می‌شد، روایت سیاسی و فرهنگی جهاد افغان‌ها به‌ویژه مجاهدین حقانی در برابر اشغالگران شوروی بود.
در برخی از شماره‌های این مجله مطالبی در مورد شهید حقانی منتشر شده بود و تصاویر معصومانه‌ای از او که در سنگرهای جهاد، با وسایل و سلاح‌های سنگین و در جلسات جرگه و مذاکرات حضور داشت؛ منتشر می‌شد و اینچنین به حیث یک مبارز، شکست ناپذیر، عاشق آزادی و بزرگ قومی در ذهن من ثبت شد.
پس از آن که امارت اسلامی برای دومین بار حاکم گردید، شهید حقانی از برجسته‌ترین شخصیت‌هایی بود که توجه مردم را در رسانه‌ها به خود جلب کرد. او تصویری از روایت و شخصیت پدر مرحومش بود و با اسلحه و چانته خود دفتر به دفتر میگشت و پیغام‌های عفو عمومی را که از سوی رهبر امارت اسلامی اعلام شده بود، به مقامات سیاسی و بنیادهای سابق می‌رساند که این در واقع نماد تفکر صلح‌جویانه و نیت خیرخواهانه او بود.
به همین ترتیب با مراجعه به اقلیت‌های قومی مختلف، پیگیری مسائل بی‌جاشده‌ها و کمک با آنان در حد توان خود؛ دل‌های بسیاری از افغان‌ها را دوباره به‌دست آورد.
خوب به یاد دارم که امسال در مراسم جشن استقلال که در تالار تلویزیون ملی برگزار شده بود، شهید حقانی یکی از سخنرانان بود او سخنان دل‌نشین و مطابق با حال مردم ایراد نمود، جالب این‌که گروهی از کودکان یک سرود ملی زیبا خواندند در پایان، شهید حقانی بلند شد و نزدیک به ده کودک پول نقد به‌عنوان جایزه داد اما وقتی پول‌هایش تمام شد، رو به حاضران کرد و به رهبران نشسته در صف اول گفت که پول برای همه کودکان کافی نبوده است و از آنها خواست که مقداری قرض به او بدهند.
یکی دیگر از ویژگی‌های برجسته شخصیت شهید حقانی دانش مردمی و فرهنگ بود، با حاکمیت دوباره امارت اسلامی تلاش‌های فراوانی برای آشتی‌دادن اقوام مختلف و حل منازعات حقوقی و مسایل زمین‌هایی که در بین مردم در نتیجه سال‌ها درگیری و مشکلات حل نشده بودند انجام داد و با استفاده از علمیت خود، استدلال منطقی و مردمی، توانست دو طرف را به صلح و توافق برساند و فضای برادری را حاکم سازد.
خوارج احتمالاً از شخصیت جذاب، مبارز و تاریخی شهید حقانی که روز به روز برای تحکیم وحدت ملی، نظام اسلامی واقعی و بیداری مردم تلاش می‌کرد، ترسیدند و نتواستند او را تحمل کنند لذا در نهایت او را در مسجد و‌ممبر؛ مکانی که برای ذکر و راز و نیاز با خداوند بود با عمل نهایت بزدلانه خود به شهادت رسانیدند، جایی که خوارج خود را به‌طور کامل از اسلام و مسلمانان جدا کردند و چهره حقیقی خود را آشکارتر ساختند.
حضور گسترده افغان‌ها در مراسم تشییع و سوگواری شهید حقانی و همدردی‌های بین‌المللی نشان‌دهنده این است که تمامی رهبران امارت اسلامی در میان مردم ریشه‌های عمیق دارند و از میان خود مردم برآمده‌اند، آنها آماده‌اند تا برای دین، کشور و مردم خود هر نوع فداکاری و قربانی را انجام دهند و عشق به شهادت برای آنها همیشگی و میراثی گرانبهاست اما برعکس خوارج با این‌گونه اقدامات خود به تدریج خود را در چاه نفرت مردم فرو می‌برند و به اهداف باطل خود هرگز نخواهند رسید.
