تا کنون ده گناهی را که خوارج مرتکب شده‌اند بررسی نموده و خوانده‌ایم؛ گناهانی که نه تنها نشانه‌ای از انحراف انفرادی آنان می‌باشد بلکه خیانتی بزرگ در حق امت اسلامی به‌شمار می‌رود. ادامه این سلسله به شرح زیر است:
۱۱_: بدنام کردن چهره اسلام
اسلام دین صلح، رحمت، عدالت و انسانیت است؛ اما برخی افراد با کردار نادرست یا رفتارهای افراطی، تصویر این دین مقدس را مخدوش کرده‌اند. آنان اسلام را دینی معرفی می‌کنند که گویا سراسر سخت‌گیری، خشونت و تندروی است. این کار معمولاً از سوی کسانی صورت می‌گیرد که از تعالیم واقعی اسلام بی‌اطلاع هستند.
خداوند متعال می‌فرماید: “وَ مَن اَظلَمُ مِمَّن افتَرَی عَلَی اللهِ کَذِباً اَو کَذَّبَ بِآیاتِه” یعنی: و کیست ستمکارتر از آن که بر خدا دروغ ببندد یا آیات او را تکذیب کند. (سوره انعام: ۲۱)
پیامبر خدا صلی‌الله‌علیه‌وسلّم نیز می‌فرماید: “من کذب علیَّ متعمّداً فلیتبوأ مقعده من النار” یعنی: هرکس عمداً به من دروغ بندد، جایگاه خود را در آتش آماده کند. (صحیح بخاری)
در تاریخ، برخی گروه‌های افراطی چون خوارج، همواره به‌جای معرفی عدالت، رحمت و بردباری اسلام، چهره‌ای خشن و خون‌ریز از آن ارائه کرده‌اند؛ آن‌ها به سبب این اقدامات خود باعث شده‌اند غیرمسلمانان اسلام را دین ظلم و خون‌ریزی بدانند، در حالی که اسلام این اعمال را به شدت محکوم می‌نماید.
۱۲_: فرصت مهیا نمودن به دشمن برای حمله به سرزمین‌های مسلمانان یا تمسخر دین
خداوند متعال در قرآن کریم در خصوص حمایت از ستمگران می‌فرماید: “وَ لَا تَرکَنُوا الَی الَّذِینَ ظَلَمُوا فَتَمَسَّکُمُ النَّار” یعنی: و به ستمگران گرایش پیدا نکنید که آتش دامن‌گیرتان خواهد شد. (سوره هود: ۱۱۳)
این آیه ما را هشدار می‌دهد که نباید از اعمالی حمایت کنیم که به سود ستمگران تمام می‌شود. اما خوارج، با ایجاد فتنه‌های داخلی، افراط‌گرایی و تبلیغات نادرست، زمینه را برای حمله دشمنان به سرزمین‌های اسلامی، اشغال کشورهای مسلمان و بی‌حرمتی به مقدسات فراهم کرده‌اند.
۱۳_: تضعیف دولت اسلامی
دولت اسلامی اساس نظم، عدالت و اجرای شریعت است. هر کس این نظام را تضعیف کرده یا بر ضد آن فعالیت می‌کند، باعث تفرقه در امت شده و فتنه‌انگیزی می‌کند که ضرری بزرگ برای امت به شمار می‌رود. خداوند متعال می‌فرماید: “واعتَصِمُوا بِحَبلِ اللهِ جَمِیعاً وَّ لاَتَفَرَّقُوا” یعنی: و همگی به ریسمان خدا چنگ زنید و پراکنده نشوید. (سوره آل عمران: ۱۰۳)
تفرقه و اختلاف، نیروی مسلمانان را از بین می‌برد. همچنین پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وسلّم می‌فرماید: “من فارق الجماعة شبراً فقد خلع ربقة الإسلام من عنقه” یعنی: کسی که به اندازه یک وجب از جماعت جدا شود، بند اسلام را از گردن خود بیرون کرده است. (صحیح مسلم) خوارج همیشه چنین کرده‌اند؛ علیه امامان مشروع قیام کرده و امت اسلامی را دچار تفرقه ساخته‌اند.